Во време кога луѓето „дипломираат“ на Фејсбук, таа уште стои зад скромна тезга со книги и верува дека без вистинско образование сме ништо. Љубовта кон книгата ѝ била и останала примарна работа во животот. Нејзиниот пат не бил лесен – без поддршка од партнерот, сама, со книгите како единствени сојузници. За неа, улицата не е само простор туку предизвик, иконоборство, отпор. Кога првпат застанала зад тезгата, ја чекале различни временски услови, непријателски погледи, но и случајни минувачи што, како таа, се барале себеси преку читање.
Светлана Христова Јоциќ напиша за неа, еден странски поет ѝ посвети песна. Соња Иванова е жива културна архива, совест на градот, неофицијален библиотекар на улицата, фигура што стои на раскрсницата меѓу минатото и иднината.
Прочитајте ја целата приказна на Соња Иванова раскажана на Трн.мк, ТУКА.
