пишува: САШО ОРДАНОСКИ / ЦИВИЛ
Дното на Македонија е секогаш расположено да се пробие нагоре, да плута малку на површината, сонце да види, пред повторно да потоне во најдлабоката мил, каде што му е местото.
Таков еден молскавичен малограѓански пробив на дното кон врвот деновиве се случува по повод изјавата на македонскиот претставник за Евровизија, г. Васил Гарванлиев, дека, со оглед на тоа што една од неговите баби била Бугарка по националност, и тој има денеска, покрај македонското, и бугарско државјанство.
По оваа изјава, целата индустрија за производство на дно во Македонија рипна на колена – не можат на нозе, многу е високо, се плашат вртоглавица да не ги фати, па да паднат – и почна кампања на национал-шовинистички навреди, клетви и колнења, па отвори дури и петиција, Гарванлиев да се стопира, да се запре, да се оневозможи, да му се отповика „правото“ да ја претставува „светата земја“ (Северна) Македонија пред распеаната Европа, бидејќи етничкиот корен не му е чист, со тапија издадена од Александар и од Хунзите, оверена во некоја од овдешните крчми и биртии каде по цел ден се кове „титаниумот“ на македонскиот непокор!
И такви слични глупости.
А колку е убава таа вест – веројатно непланирана, бидејќи гледам дека сите се изненадени од двојното државјанство на Гарванлиев – на Евровизија да нè претставува струмичанец (за кого, колку што сфаќам, владее консензус дека има извонредни музички квалитети) во чие етничко потекло се испреплетуваат балканските друмови и беспаќа, од Виа Игнација и Виа Милитариа наваму, и тоа токму во моментот кога со нашиот источен сосед се расправаме за нивната политичка тесноградост што е, во суштина, манифестација на истото малограѓанско дно, како и ова нашево.
Па, ние, во Македонија – таа компликувана и прекрасна Catena Mundi (Ферид Мухиќ) – ако за актуелниов Гарванлиев не можеме да се „спогодиме“ како да го „споделиме“ со Бугарите – како идно заедничко „културно наследство“, бидејќи човекот може и да победи на Евровизија! – како ќе се договориме за Гоце Делчев или за некакви дејци од пред 200-300 години?! Та, нели е Гарванлиев доказ за исправноста на идеологијата на Делчев кој светот, имено, го гледаше како „поле за културен натпревар меѓу народите“, натпревар што зближува, макар и на естрадата на Евровизија?!
А да беше по некоја случајност обратно: Бугарите да го избереа Гарванлиев да ги претставува на Евровизија, а потоа да се испоставеше дека тој има и македонско државјанство – па уште и „таков“ да победеше во Ротердам – какви ќе беа реакциите на овдешните „каракачановци“? Што ќе „докажеше“, тогаш, неговото двојно државјанство за нашиве етно-полицајци? Да беше бугарски претставник, претпоставувам дека ќе го величеа и обожуваа со истата непристојност со која сега го омаловажуваат, доколку во Холандија, покрај бугарското, извадеше и македонско знаме за да го прослави својот евровизиски настап…
Затоа, не е лошо некој да сврти телефон до националната бугарска телевизија во Софија, да видиме дали тамошната публика е расположена да „опне“ едно twelve points за македонскиот претставник Гарванлиев, па, Боже здравје, ако победи, да правиме идната година Евровизија во Делчево, во соработка со Благоевград, во чест на Гоце Делчев…
Сите права се задржани. Текстот е личен став на Авторот.
