На толку гушкање некој ќе наебе

пишува: БРАНКО ТРИЧКОВСКИ

Полесно можам да ја поднесам катастрофата ако знам дека оној што се учукал во мене бил пијан или догиран, корумпиран или кретенизиран, без препичување и пренамагање, барам, сакам да кажам, минимум стил во злото, и затоа сум вознемирен кога ќе ме плесне лудак кој тврди дека не му е ништо или, дури, дека јас сум луд што сум му се нашол на патот на него и на неговиот куршум.
Како во атентатот врз Македонија.

Макрон и целата Унија не успеаја да разберат дека прашањето за Северна не е прашање за проширувањето на Унијата, туку за нејзиното функционирање, веродостојност и моќ.
За нејзината историска мисија.

Прв пат во својата историја Старата дама извезува нестабилност.
А тоа значи дека ја извезува својата супстанца.
Дека останува без десниот бубрег и левото око.
Без везе!
За ништо!
Ако не ги сметаме парите.
Во приватните џебови.

Заев ќе ја посети Италија на самитот на кој се најавени првите резултати од истрагата за бриселскиот атентат, но, тука се дроби попара од ставот дека Италија била изолирана од Европа и дека со својата посета, Заев би можел да ја пробие таа блокада.

Уф, јебем ти бога драгога, шта је сад ово!?

Мицковски излезе од гробот во Бутел, ме гушна и ми рече:

-Тричко, па ја ово ни мртав не бих написао!?

Беше белградски ѓак.

Мојот најдобар другар и најфеноменалниот новинар во Македонија пред да стане северна.
Не шупакот од вмро.

Претседателот Пендаровски изјави дека сите лидери што во неделата беа кај него, биле за ЕУ и НАТО!?
Неверојатно!

Како ти успеа да ги преобратиш, го прашав на една средба во “Корзо”, а тој ми рече дека тајната е во копривата што ја одгледува во пристапната жардињера, безопасна билка за обичните посетители, но секој лидер што ќе се очеша од оваа еврофилско растение, пред да влезе во хациендата, автоматски станува нормален.

Ах, бе, Стево, му реков на претседателот, не збори така, сега ќе ти го довлечкаат Ердоган или Орбан, може дури и Ким да долета на својот бел коњ.
На чешање.

Да беа нацистите во Македонија, вечерва Менгеле ќе дебатираше за реформата на здравството, Гебелс ќе го надгласаше шефот на ЗНМ во дебатата за преобразбата на медиумскиот простор кај Чом, а Карл Шмит ќе ги образлагаше контурите на новото уставно уредување на ариевската, антисемитска, единствена и светска Германија, на обновениот Рајх.

Мислите дека претерувам со оваа паралела!

Ма нееее!

Човекот што Албанците го гушкаат повеќе отколку што ги гушкаат своите жени, вели дека вмро-дпмне ќе ја обнови Македонија, при што, нормалниот човек не знае што го вади повеќе од такт, дали кога овој мисли дека државата ќе ја обнови од “заевистичката деспотија и арамилак” односно дека ќе ја врати на нивото на кое ја остави Груевски или мисли дека ќе ја обнови од единаесет годишното разорување на својот учител и на сопствената партија како најголема злосторничка инсталација во Европа!?
Или, можеби, сепак, повеќе го вадат од контакт ситните тапоглави имбецилни, би рекол, водителки и водители на трудот црн народ, на вечерните курсеви за заглупавување на широките народни маси.
Неверојатно!

Можеби, заедно со хлорот, во Рашче сипуваат и некоја супстанца која ги врзува во јазол синапсите на просечниот Македонец и неговиот мозок шлајфува во животот како излижената гума на “Џондирот” во длабоката кал.

Внимавајте на овие бравури на политичко- медиумскиот кретенизам:

Вмро-дпмне ќе го департизира правосудството и ќе ги уапси сите криминалци, при што, нормалниот човек не знае дали повеќе го вади од такт варијантата во која Мицко мисли на правосудството што неговата партија го партизира до нивото што престана да биде правосудство или мисли на реформата која на нив како на најголеми злосторници, ќе им овозможи да се испоапсат самите себе и на тој начин да го исправат најголемиот пропуст на Заев!?

Или кога Антоњо вика дека вмро-дпмне ќе ги врати стариот устав и старото име, нормалниот човек не знае што го вади повеќе од такт, дали тоа што вморонот навистина мисли дека може да го врати проблемот што го симнавме од дневен ред со Договорот од Преспа, дали се заебава или евентуалниот успех на Антоњо кој ќе го исправи пред круцијалното прашање: кој кур да прави со старото име што ќелавата глуперда му ги вратил.

И така нагаму.

Додека се простира широкиот хоризонт на глупоста.

Април е убав месец. Се сеќавам на домашните задачи кога пишувавме дека во април природата се буди.

Во овој април што ќе дојде, се што ќе се роди, ќе биде убаво и добро. Смената на власта ќе не ослободи од Македонија како неиздржлив хендикеп, а ако нацијата, сепак, реши да го совлада својот најголем хендикеп, по име вмро-дпмне, може и каталпите да зашумат порано и црешите и кајсиите да родат побогато.

Зад шишките на Душица Мрѓа е иднината на Македонија. И во тетрадотоксинот во замрзнатата фаца на Боби Христов.

Памет у глава!