пишува: ЗОРАН ИВАНОВ/ЦИВИЛ
Што си сеел тоа ќе си жнееш или кој на друг му копа дупка самиот паѓа во неа, или лошото со лошо се враќа или… Безброј народни мудрости, но никој не ги есапи додека е со моќ. Па сега плачење. Се утепаа лелекајќи од вчера веќе поранешните пратеници на ВМРО-ДПМНЕ. Меѓу нив, впечатливи ликови креатори на режим. На институционално и на физичко насилие. На злоупотреби на функции, на кршење на процедури, на исфрлање пратеници, на крвави настани. Насилие од позиција на власт. Од позиција на моќ. Од позиција на злоупотреба на алатките на државата во партиска или во лична корист. Направија таков собраниски амбиент и сега, о леле, им се враќа.
Творците на авторитарните собраниски постапки, политичарите пратеници со тоталитарни манири, со право или не, во моментов е беспредметно, се утепаа плачејќи за кршење на процедури, за институционално насилие, за деловнички шмеќрлуци. Можеби, или еве попрецизно, веројатно за по нешто и се во право. Времето, анализите и на вчерашните собраниски случувања ќе треба тоа да го потврдат или да го демантираат. Но остануваат две непобитни работи во врска со дел од пратениците на ДПМНЕ на до вчера актуелниот собраниски состав.
Прво, таму меѓу нив има ликови кои и според нивно директно сведочење крадеа гласови, фалсификуваа избори, отвораа вреќи со гласачки ливчиња, бесправно штанцаа лични карти за изборни гласови, влечеа цигани за уши, фрлаа нелојални во ендек, исклучуваа лифтови, уценуваа бизнисмени и цели семејства. Списокот од делата на десетгодишниот режим и на неговите актери нема крај.
И, второ, од позиција на опозиција одеа на ѓон на сѐ. На секоја иницијатива што на земјава ѝ отвораше перспектива и ѝ навестуваше напредок. На сѐ – контра, На сѐ со не. Не за законите за Советот и за Обвинителство, не за законите за Одбрана и за Медиуми, пред тоа не за Преспанскиот, па потоа не за Уставот. Не до не. Притоа, никаков поинаков предлог, никакво поинакво решение, никаква понуда за деблокирање на интеграциите. Од тоа ништо. Сиот нивен инает во насока само бомбите повеќе да не важеле. Да се уништат доказите за нивните и за неделата на сопартијците.
Не дека и овие од СДСМ не правеа шмеќрлоци. И не дека, како и кај претходните, и меѓу нив нема вагабонти и неранимајковци. Не дека кај нив нема користољубиви клиентелисти и неспособни кариеристи. Има, има. И таму ги има и тоа побаеги. Посебно што си зададоа задача, а не си ја исполнија. Што си добија метла и што не подзаметоа, што кадровски не си подрасчистија таму во својот двор.
Но, потврдуваат и последните извештаи на Европската комисија, има разлики. Многу големи и многу евидентни. За само три години со сите премрежија и компромиси, режимот е поразен и ментално и физички и општеството е демократизирано, Македонија е слободна и интеграциски деблокирана земја. Држава во НАТО и на прагот на почеток на преговорите со Унијата.
Сега е сѐ на граѓаните. Тие во април ќе решат дали ќе обноват режим или ќе опстојат на овој евро пат.
