Останува фактот дека беше убаво да се чујат стиховите на Мартиновски и Конески од Ципрас, кои освен политичкиот кампањски, имаа и еден друг симболичен контекст!
И секако фактот, дека еден странски политичар поседува познавање од македонската поезија и го искористи за да испрати пријателска порака.
Поетите како мостови на поврзување меѓу нас дома, и со соседите…Уште еден доказ дека културата е ликот и јазикот на народот.
Фејсбук пост на Синоличка Трпкова.
