пишува: НЕНАД ЈОВАНОВИЌ
Ги слушнав изјавите и начинот на кој тие изјави се изговорени, „аргументирани“ и „оправдани“ за таканаречената „блокада во Собранието“. И, знаете како – во политиката како и во животот, сè зависи од тајмингот; нешто кое во еден политички контекст е исправно, нешто друго може да биде катастрофално. Една од тие катастрофи е и најавената блокада на Мицкоски во Собранието.
Зошто најмногу инсистирам на Мицкоски, а помалку на ВМРО-ДПМНЕ? Затоа што нема такво нешто како ВМРО-ДПМНЕ; таа партија е обичен идеологем, шуплина; таму еден зборува, еден се прашува, како што беше еден и пред Мицкоски. Немаат време нашите „врили сердари“ на такви суптилности: ВМРО-ДПМНЕ сум јас, а каде сум јас, не може да има ништо друго освен – јас. Така резонира политичка (егоцентрична) појава на потенцијален авторитарец.
Во оваа земја има само партиска опозиција, ги знаеме сите „персони драматис“ од тој кампус. Од друга страна, Ковачевски, а претходно и Заев, создадоа клима за „освоените права“ во јавната комуникација како и слободните избори. Во оваа земја слободата на јавен говор е загарантирана, а тоа, ќе ми простите, во времето на „позниот (или грозниот) груевизам“ беше мисловна именка. Е, гледаат кутрите дека е така, па го користат јавниот простор за кој, де факто, некој друг го освои како дел од „загарантирани парава“ на јавниот збор. И дуваат ли дуваат, хистеризираат ли хистеризираат.
На мицковци друг им ја донесе слободата; друг ја прифати како најголем цивилизациски домет во една демократија; друг им објасни дека во земја која се стреми за влез во Европа, слободата на говорот е неприкосновена. Каде беа сите денешни „драмосери“ во времето на Груевски? Никаде. Пикнати во глувчешка дупка, стрпливо чекајќи да измине „историската несреќа“.
Блокадите во Собранието од друга страна, покрај тоа што се бесмислени и суштински противправни одлуки, се и против парламентарната демократија. Не сфаќа Мицкоски дека го урнисува легитимитетот на неговите пратеници, како стекнат легитимитет од изборите во 2020 година. Што Мицкоски ќе прави од своите пратеници? Ќе ги носи како телиња на колење, лажно ќе се јуначи дека може да го оддува постоечкиот „режим“ на Ковачевски. Никаде денес во Европа опозицијата не е толку катастрофална и бедна каква што е во Македонија.
Парализата во општеството не смее да се продлабочува, а ако веќе вистински сакаат блокада, тогаш не би било лошо да се остават во таквиот „наум“, па слободно нека се распаѓаат и нека пропаѓаат. Оти, штетата нема да биде за СДСМ или Владата, штетата ќе биде предизвикана најпрво во Мицковите редови. Парламентарниот легитимитет на сегашните паратеници од редовите на опозицијата ќе биде засилено омразен пред граѓанството и народот. А ако сакаат да блокираат сè, тогаш треба јасно да се каже дека бојкотот ќе биде само за да се продлабочуваат поделбите и омразата помеѓу обичните граѓани, оние кои реално се и најранливи и најзагрозени во денешната светска криза предизвикана од Русија.
Е, сега. Се поставува уште едно прашање. Дали со ваков бојкот, со ваква блокада во Собранието, во суштина нема да претставува „подмачкување на автократијата“ во општеството; дали ќе биде така како што јас го формулирав овде, тоа ќе видиме за брзо. А, ако СДСМ ова го знае, а верувам дека го знае, мора одлучно да реагира. Оти кога е криза, знаеме кој на површина испливува: секогаш се тоа најлошите струи и енергии во општеството. А ако тој „бајпас“ не се санира брзо, веќе на следниот „свиок“ добиваме разјарена и подмачкана автократија. Значи, да се запре „подмачкувањето на автократијата“ на Мицкоски: тие блокада, ние решенија; тие конфликти, ние закони. Законите се направени како sид и брана за заштита на самоволието од разни деничарско-радикални зулуми. Размислете малку.
Личен став на Авторот. Дозволено е преземање на текстот според лиценцата Creative Commons 4.0.
