Пишува: ЏАБИР ДЕРАЛА
Светот нема луксуз да ги затвори очите пред темнината што ја опкружила човечноста. Некои работи мора да се кажат – и да се запишат во светската меморија – без оглед на тоа колку умови ќе бидат вознемирени, а колку носители на одлуки ќе бидат алармирани.
Путин купува време – со крв. Повторно. А претседателот на САД, Трамп, му го овозможува тоа лично – овој пат со средба во Алјаска. Да се запамети: оваа средба со воениот злосторник нема да донесе мир или напредок. Ќе донесе само повеќе простор за државата-терорист Русија и нејзиниот разулавен и со крв извалкан деспот. Ќе фрли уште погуста магла врз и онака збунетиот свет, додека Трамп, во својата вообичаена помпа и вулгарност, се обидува да ги продаде своите хаотични фантазии како реалност.
Ние – луѓето кои ја плаќаат цената на војните и лагите со кои тие почнуваат – сме го виделе ова и порано, многу пати, особено со рускиот тиранин. Секое ракување со него значи уште еден испукан куршум, уште еден загубен живот. Уште еден момент во историјата врежан со последиците кукавичлукот, заблудата, суетата и алчноста – и, конечно, со умилкувањето. Срамно, непростливо и понижувачко откажување од одбраната на темелите на нашата човечност: слобода, солидарност, мир и правда.
Путин – шеф на мафијашка држава и воен злосторник – е мајстор на измамата кој го облекува теророт како дипломатија и ја продава масовната ликвидација како „мир“ и „одбрана“. Секој збор од Кремљ е конструиран да ја изврти реалноста, да ги искриви фактите сè додека вистината не стане непрепознатлива – па дури и спорна. Со децении ја усовршува уметноста на купување време со лаги, глумејќи преговори додека го планира следното освојување, следното злосторство. На неговата пружена рака има отров, а неговите ветувања се стапици. Оние што му веруваат – или не го познаваат, или не им е грижа за крвта на неговите раце, или следат интереси што немаат никаква врска со демократијата, правдата и слободата.
Путин ќе го изеде Трамп за појадок. А Трамп – насмеан – ќе се лизне надолу по грлото на овој лик обучуван во КГБ, па уште и ќе му заблагодари за привилегијата.
Кремљовскиот касап најдобро се чувствува во темните сенки меѓу вистината и лагите, користејќи ги дезинформациите како оружје, смртоносно како и секој проектил што го насочува против цивилите во Украина. Во светот на Путин, секоја трагедија е можност, секое примирје – пауза за повторно полнење. Тој го претвора човечкото страдање во заложништво, држи цели нации како заложници – од бојното поле до судовите на глобалното јавно мислење и креирање политики. Неговата „дипломатија“ не е ништо повеќе од војна со други средства – сцена на која ја игра улогата на „разумен“ државник, додека неговата воена машинерија врши ужасни, систематски воени злосторства. Во меѓувреме, кремљовската пропагандна машинерија, спакувана како медиумска сцена, ја крунисува деструкцијата и геноцидот како правда, света мисија или национална одбрана. Разузнавачко-воената структура на Кремљ спроведува операции на влијание низ европските општества, ги корумпира и ги претвора во нестабилни, фрагментирани маси. А сето тоа е едногласно заверено од послушната Дума.
И сепак, одново и одново, светот го толерира овој театар, надевајќи се дека овој пат ќе биде поинаку – дека ликот кој профитира од смрт ќе почне да се грижи за животот. Тоа никогаш не се случува. Од Грозни до Алепо, од Крим до Мариупол, шемата е иста: уништување, негирање, измама. И убивање. Бескрајно убивање. Сè сведува на крвави пари, пустош и трупови. Секоја средба што го третира Путин како легитимен партнер е огромен чекор далеку од мирот, а чекор поблиску до стапицата што ја поставува со децении – стапица намачкана со лажна надеж и запечатена со крв. Тоа е како убиецот да седи покрај судијата за да ѝ изрече пресуда на жртвата.
Додека Путин ја користи средбата за да купи време за уште убиства, Трамп ќе ја искористи за да ја храни својата суета. Опседнат со фантазијата за Нобелова награда за мир, ќе се фали и кити, убеден дека ракувањето со воен злосторник го прави миротворец. Да се надеваме дека Нобеловиот комитет ќе ги задржи интегритетот и независноста. Во реалноста, тоа го прави Трамп – и целата негова циркуска свита – ништо помалку од соучесник. Во својата вообичаена помпа и вулгарност, ќе се обиде да ги продаде своите хаотични фантазии како реалност – а пропагандните машини во Москва и слични на нив радосно ќе го напумпаат спектаклот.
Пред средбата во Алјаска, креаторите на сценарија и самољубивите „експерти“ ќе бидат зафатени со преплавување на етерот и страниците со своите „генијални“ анализи. Ќе усцртуваат замислени придобивки, ќе шпекулираат за тајни договори и ќе го претставуваат ова гротескно шоу како дипломатија. Истиот овој коментаријат (да воведам нов израз), инаку лојален хор во театарот на измамата, повторно ќе се однесува како воениот злосторник од Кремљ да е државник, а дека хаотичното позирање на Трамп е стратегија. Но, сè е театар, создаден за оние што профитираат од хаосот, а смртоносен за оние што ја плаќаат „влезницата“ со крв.
Историјата нема да ја запамети ваквата дипломатија како обид за постигнување мир. Далеку, многу далеку од тоа. Ќе се памети како гротескен театар во кој на воен злосторник му беше даден легитимитет наместо да се соочи со правдата. Уште една фото-сесија на еден тиранин и самопрогласен кандидат за Нобелова награда, во време кога на светот очајно му се потребни решителност, единство и храброст за бескомпромисна борба против злото. На средбата во Алјаска, сѐ што може Трамп да му понуди на Путин е сцена, но ние мора да одбиеме да аплаудираме. Мора да ги именуваме лагите, да ја отфрлиме измамата и да застанеме на страната на оние што се борат за слобода и опстанок. Да се постапи поинаку е соучесништво — од најлош вид.
Текстот е личен став на Авторот
