пишува: ЏАБИР ДЕРАЛА
Во голема конспирација се чува новиот шеф на агитпроп машинеријата на ВМРО-ДПМНЕ. Доскорешниот шеф е назначен да му помага со совети и да го заменува кога тој е уморен или распореден на други ад-хок партиски задачи. Неговиот заменик е фокусиран на собраниски сплетки и блокада на процесите во коридорите, комисиите и пленарната сала.
Новиот шеф на агитпропот е задолжен да ја координира продукцијата на лажните вести и говорот на омразата. Некои извори ме брифираат дека и самиот се појавува како автор под псевдоним во еден интернет портал, поддржан од иселеник, хард кор националист кој не жали пари за кампањата што ја води на својот портал.
Тој до ден-денеска не ја изгубил својата склоност кон одмерено пишување, со низок тон, како што и говори. Често се цитира себеси во текстовите, со нескриена благонаклоност. Кон себеси се разбира. Стилот му е препознатлив, со внимателно осмислени конструкции на речениците и избор на информации, поставени така што му сугерираат на читателот сосема поинакво толкување на настаните и состојбите.
Под негова надлежност се и традиционалните медиуми, како што се телевизиите, радио станиците, печатените изданија, а секако и јавниот радиодифузен сервис, МРТВ.
Негова посебна специјалност е продор со лажни вести и спинови кај медиумите што се обидуваат да воспостават некаков вештачки баланс и да ја задржат „неутралноста“. И, тука е особено успешен. Човек, едноставно, не знае каде да се сврти. Спиновите напаѓаат од секоја страна. Ја умртвуваат надежта и ја релативизираат буквално секоја ситуација.
Најголемиот успех на овој агитпроп, всушност, не се енормната количина лажни вести и говор на омразата, туку убедувањето дека „сите се исти“. Тука се одлични! Им успеа да го изместат и замаглат објективот на многумина, да ја искриват сликата до непрепознатливост.
А за исти, не се. Уф, толку многу не се што не вреди повеќе ни да се аргументира, туку само да се сетиме на било кој детаљ од времето на насилничкиот режим. А нештата што се „исти“ се последица од тој режим, значи, пак не е исто. Неспособноста да се расчисти со последиците од режимот се друга тревожна приказна, но и тоа е дел од тоа што не е „исто“, ако само малку подобро се размисли.
Во недостиг од услови да се воспостави вистински баланс, „ултра коректните“ медиуми во Северна Македонија, вештачки креираат „рамнотежа“ меѓу политичките опции. Тоа што постигнуваат не е ништо повеќе од давање предност на генераторите на лажни вести и валкана антизападна пропаганда. Шемата е едноставна – малку ова, исто толку од она. Со други зборови, малку демократија, малку фашизам, односно путинизам.
Па, нели новинарството е да се биде објективен и да се прикажат двете страни? Е, па еве де! Па и криминалците имаат право да си го искажат своето мислење и да ја убедат јавноста дека треба да гласаат за нив, за повторно да дојдат на власт! Што убаво ни беше со нив, сѐ беше под контрола, се знаеше кој смее да краде, а кој не, кој може да биде апсен (тој што мисли со своја глава), а кој не! Башка за сето тоа има пари и од фондовите на западните демократии кои се злоупотребуваат за да се удри токму по нив.
Интернет просторот, како што беше, така и остана, окупиран од медиумите што ги создаде режимот на Фамилијата, а секој што се обидува да известува за евроатлантската агенда и за демократските процеси, останува обележан и секојдневно напаѓан. Ако известувате за забрзаниот и успешен процес на евроинтеграцијата, не сте интересни, тоа е безначајно, а уште полошо, тоа значи дека е и „провладино“ известување, што е срамота – таква е пораката. Секако, многу поважно е да се направи фама од тоа како Путин дошол на отворање на пат со градежнички шлем, возејќи камион.
За агитпропот има повеќе од доволно пари да опстанат, па и да се шират уште најмалку една деценија. Зависи од тоа колку азилантот од Будимпешта сака да брцне во џебот, да извади од „тешко спечалените“ пари. А вади. Плус, му помага една моќна пропагандна индустрија со седиште во Москва. Така, ако погледнеме на медиумската сцена, имаме хард-кор медиуми што одработуваат за режимот, вклучувајќи го и јавниот сервис, од една страна, еден помал „неутрален блок“ од втора страна и ситна „боранија“ од медиуми што се обидуваат да му дадат смисла на хаосот. Не се за занемарување, но нивната видливост и влијание ни оддалеку не е такво, за да му парира на пропагандниот поход што секој ден само се засилува и ја замаглува сликата за настаните и процесите.
Да се вратиме на новиот шеф на агитпропот. Тој има тешка задача, но навикнат е да работи вредно, а од пред некое време, видовме дека знае да игра и валкано. Притоа, го помага експертот, искусен шеф на пропагандата, чиј прекар се поврзува со еден лик од Втората светска војна. Навистина, оној што сместуваше цели семејства во ендек исчезна од сликата, но капацитетот сѐ уште е голем, добро организиран и, најважно, има пари.
Во оваа приказна се изоставени имињата, но како да се напишани. Но, тоа веќе го сфативте. Знаете и за псевдонимот и за интернет порталот. Сѐ си знаете.
