пишува: ЏАБИР ДЕРАЛА
Откако нивниот газда избега во гепек, како последен криминалец, скапата операција за уништување на шансите за прогрес на Северна Македонија само се интензивираше. Да, Груевски, актуелниот газда на киднапираното ВМРО-ДПМНЕ, вистинскиот газда. Тој, запишаниот, без адреса, како и неговите пиони од Пустец (!), во Избирачкиот список во петтиот изборен дистрикт на Будимпешта. „Гепекот“ е интересна илустрација за политичко-гангстерскиот профил на овој осуденик и неговата камарила. Ова е сторија за „патриотите“.
Не многу одамна, на Груевски му беше посебно важно да се појави на Фејсбук со (уште едно) долго и здодевно, секако и лажливо четиво, да нѐ убедува дека не побегнал во гепек. Какво его! Поважно му е да поверуваме дека не побегнал во гепек, отколку да најде објаснување за тоа дека побегнал. Секако, нема објаснување за тоа. А само некој ден пред тоа се јуначеше, ќе одел в затвор, само да престане „прогонот“ на неговите сопартијци. Убаво му го сплескаа, без пардон, неговите најблиски браќа и сестри од криминалниот клан веднаш по бегството.
Што сега Груевски, пак?! Па, тој изгледа сосема неважен среде вителот од надежи, стравувања, лобирања, пораки, преговори и договори во пресрет на конечните одлуки во Брисел, за тоа дали сега ќе добиеме датум за почеток на преговори или некој месец подоцна (јуни догодина). Имено, важен е, затоа што им се јавувал на свои контакти од Европската народна партија и со тоа ја комплетира сликата за тоа кој сѐ води жестока кампања за блокада на евроатлантските интеграции. Нему најмногу му е потребно уништувањето на македонската иднина и враќањето во минатото во кое тој се гледа себеси како неприкосновен владетел.
Мала дигресија, да се потсетиме, преговорите меѓу Северна Македонија и ЕУ се практично започнати од јуни 2018 година со техничкиот скрининг, но тоа никој не го забележа, намерно или не, среде вревата од црната антимакедонска пропаганда, помогната од Кремљ, а спроведена од „патриотите“. Да се вратам на сторијата…
Сосема е извесно дека вемеровските функционери испраќале „срцепарателни“ писма до клучни личности во Франција и Германија во кои се обидуваат да ги убедат дека Северна Македонија не заслужува да започне со преговорите за членство во ЕУ. Ги користат сите можни контакти и во други земји, кај сите што им се во тефтерчињата. Интересно, другарчето Орбан некако е резервиран и не се наоѓа на листата на политичари што се спремни да ги сослушаат. Веројатно, азилот што му го даде на нивниот газда го смета за повеќе од доволна услуга. Што е добро за нашата земја.
Функционерите на ВМРО-ДПМНЕ не се штедат во борбата против добивање датум за преговори со ЕУ. Неуспехот на Северна Македонија во овој процес ќе биде аргумент за предвремени избори, во надеж дека ќе се вратат на власт, а нивниот газда „херојски“ да си ги земе клучевите од скапиот Мерцедес назад, а не да се вози во гепек во петпарачка кола. И никогаш да не станеме Европа.
Дознавам дека ова лобирање имало контра ефект. Дури и оние што биле скептични кон давањето датум за преговори до пред некој месец, сега се цврсто убедени дека тоа може да значи враќање на нестабилноста во целиот регион. Вемеровските функционери со сите сили се трудат да ги убедат своите контакти барем да го одложат целиот процес до јуни 2020 година, што ќе им даде време да роварат уште поагресивно дома, против својата земја, за која велат дека толку ја сакаат.
Но, слаби се резултатите од оваа операција која, се разбира, се одвива во најстрога тајност. Во денешно време, таква масивна активност не може да остане тајна, особено затоа што европските политичари се свесни за валканите мотиви на овие „патриоти“. Многумина од нив се вчудовидени и непријатно изненадени. Со кого тоа толку време имале работа? Ваков пример немало во ниедна од земјите што го изминаа деликатниот пат на зачленувањето во ЕУ. Без оглед на тоа колку биле остро спротивставени политичките блокови во сите тие земји, вакво непријателско дејствување против интересите на сопствената земја не е забележано никаде.
Сепак… На некој чуден начин, Груевски и неговите пиони овде, всушност, ѝ помагаат на земјата против која работат. Додека ги пишувам овие редови, ми пристигнуваат нотификации за изјави на највисоки европски политичари кои безрезервно ја поддржуваат нашата земја и, меѓу другото, се обидуваат да најдат компромис со француските барања. Ни помагаат! Ете, пристигна и ратификација на протоколот за членство во НАТО од италијанскиот парламент (Grazie Italia!). Сигурен сум дека многумина се радуваат на овие вести, затоа што многу ќе значат за подобрување на животот, по разорните 11 години под јаремот на Груевски и Фамилијата, кои ги злоупотребија патриотските чувства и на луѓето во нивната партија и на сите други во земјата.
Само, сите овие денови, додека ги добивам информациите од разни центри низ Европа, како човек кој не може да изброи колку пати бил наречен „предавник“ во медиумите под контрола на азилантот, се прашувам – Кој е тука предавник, по ѓаволите?!