Сегашните бугарски власти сакаат да го „заверат“ идентитетот на Македонците и македонскиот јазик, затоа пласираат неверодостојни податоци дека Македонците се со бугарско потекло и дека Република Северна Македонија мора да даде официјална изјава дека македонскиот јазик и идентитет имаат бугарски корени. Незамисливо е во 21 век, државата Бугарија, која е полноправна членка на ЕУ и НАТО, да ги оспорува идентитетот и јазикот на соседниот македонски народ, се наведува во дел од анализата на ИФИМЕС – Меѓународниот институт за блискоисточни и балкански студии со седиште во Љубљана, Словенија, кој редовно ги анализира случувањата на Блискиот исток и на Балканот.
Во анализата се споредува дека Србите и Црногорците, двата претежно православни народи, кои се етнички поблиски по идентитет и јазик од Бугарите и Македонците, не се оспоруваат меѓусебно за етничката припадност, националниот идентитет и јазикот.
Аналитичарите сметаат дека Бугарија не може и не смее да биде т.н. Центар за сертифицирање на идентитетот на Македонците и македонскиот јазик, потсетувајќи дека Македонците се споменуваат како библиски народ (2 Мкб 8:20; 2 Кор 9: 2; 2 Кор 9: 4) и може да се постави обратното прашање, дали Бугарите настанале од Македонци, односно ако Македонците се Бугари, зошто Бугарите не би биле Македонци?
Аналитичарите сметаат дека барањето на Бугарија, Република Северна Македонија да се откаже од постоењето на етнички Македонци што живеат во Бугарија е „врв на ледениот брег“, токму затоа што Бугарија прикрива и врши силен притисок врз етничките Македонци во Бугарија да се декларираат како Бугари. Се проценува дека бројот на етнички Македонци што живеат во Бугарија е околу 10% од вкупното население на Бугарија. Бугарија има децениско докажано искуство во прикривање на бројот на етнички малцинства, а тоа особено се однесуваше на бројот на Турците во Бугарија и нивната присилна асимилација преку промена на идентитетот и името и силниот притисок да се изјаснат како етнички Бугари. Постојат многу докази за ова од домашните и меѓународните организации за кршење на човековите права Бугарските Турци беа лишени од своите права преку политика на присилна асимилација и масовно протерување во 1980-тите, под режимот на комунистичкиот диктатор Тодор Живков. Околу 340.000 етнички Турци емигрирале во Турција, а тоа било етничко чистење, а не доброволно заминување, како што беше презентирано во тоа време.
Бугарскиот и македонскиот се два различни јазика, кои мора да бидат преведени во меѓусебна комуникација, за разлика од српскиот и хрватскиот јазик, за чие разбирање не е потребен превод во комуникацијата. Сите овие јазици спаѓаат во индоевропската група на јазици и не би било изненадувачки за Бугарија да започне процес на „сертифицирање“ на индоевропски јазици?
Аналитичарите на ИФИС сметаат дека ако Бугарија навистина чувствува припадност и посветеност кон ЕУ и вредностите на ЕУ, треба да работи на афирмација на Македонците што живеат во Бугарија, за кои се проценува дека сочинуваат 10% од вкупното население и македонскиот јазик и на нови европски перспективи на Бугарите и Македонците и другите етнички заедници кои живеат во двете земји.
„Сè друго го покренува прашањето што прави Бугарија во ЕУ, Советот на Европа (СЕ) и другите меѓународни организации, кои ги застапуваат и кодифицираат правата на етничките малцинства како еден од столбовите и основните вредности на современите општества. Бугарија стана членка на ЕУ во 2007 година само благодарение на компромисот и останува под стандардите на ЕУ.“ се вели во извештајот на ИФИМЕС.
Ј. Ѓ.
