Изминуваат четири години од насилниот упад на демонстрантите во парламентот кога група граѓани со намера да спречи легитимен избор на претседател на парламентот за малку ќе извршеше физичка ликвидација на неколкумина пратеници, а во опасност го доведе и животот на новинарите.
Цели четири години ВМРО-ДПМНЕ не собра храброст да се извини за овој срамен, насилен и антидржавен упад, на пратениците, на новинарите, но и на целата јавност која беше во страв за настаните на 27 април, 2017 година. Во меѓувреме судот, првостепениот, но и апелација донесоа затворски пресуди за оние кои директно учествуваа во насилството и против оние од МВР кои имале законска обврска да го спречат, но со непреземањето мерки дозволиле да се загрози државата, пратениците и новинарите. Судењата имаа јавни, отворени рочишта, а странките во постапката имаа можност да ја изнесат својата верзија.
Но, во овој судски процес Јавното обвинителство немаше тешка задача затоа што материјалните докази без евидентни, ги виде целата јавност, сведоците беа присутни во немирите низ собранието, а камерите само го потврдија насилното однесување на демонстрантите, токму на оние кои сега се во затвор. Четири години ВМРО ДПМНЕ се обидува да манипулира со јавноста дека партијата не стои зад немирите, но упорно ги брани постапките на осудените, па дури денеска од протести повикува тие да се ослободат.
Уште една грешка која ја прави ВМРО ДПМНЕ е тоа што постојано бараат политичката власт да ги ослободи затворениците, онаа власт која воопшто не е надлежна, па затоа протестираат со повици до Владата и Собранието. ВМРО ДПМНЕ заборава дека постојат независни правосудни институции кои судат врз основа на докази и факти, а овој случај е токму таков- докажан и потврден. Протестите под маската дека насилниците само го бранеле Уставот кога кршеле, дивееле и се обидувале да убијат, може да поминат кај некои партиски членови, но и да предизвикаат националистички провокации, а во суштината, онаа правната, не може ништо да променат.
За ова се свесни и во ВМРО ДПМНЕ, и во Левица, но ова добро го знаат и организаторите на протестите. Но, сепак, полесно е да напаѓаат за измислен политички прогон, отколку да ја прифатат реалноста, дека луѓето кои упаднале во парламентот извршиле терористичко загрозување на уставниот поредок.
Сега практично опозициските партии протестираат во заштита на тоа терористичко загрозување, во заштита на нападот врз уставниот поредок, во заштита на насилството кое можеше да заврши фатално по животот на пратениците и новинарите. ВМРО ДПМНЕ не може да ја сокрие поврзаноста со организација и спроведување на насилството, особено ако се знае дека помеѓу затворените има нивни високи полициски функционери, како што е Митко Чавков, нивни видни партиски членови, но има и друг судски процес во кој членови на партијата одговараат за организирање на упадот во парламентот.
ВМРО-ДПМНЕ не ја искористи шансата да покаже дека ја поддржува правната држава и владеењето на правото и во ниту еден момент не се огради од крвавите насилства и од оние кои ја загрозија безбедноста и државноста на нашата земја. Со протестите само покажа дека партијата и понатаму нема намера да ги почитува независните правосудни институции, дека не се заинтересирани за правдата и дека се подготвени до крај да го штитат криминалот.
Дополнителен мотив за тоа им дава и Никола Груевски од Будимпешта кој повикува да се ослободеле насилниците. Притоа, токму Груевски е оној кому треба да му се суди за организација на оваа насилна операција.
Д. Е.
фотографии: Огнен Бошњаковски / ФРОНТЛАЈН
