Претседателот на ВМРО-ДПМНЕ, Христијан Мицкоски „пукна“ по критиките упатени кон него на социјалните мрежи. Кон неистомислениците, на својот Фејсбук профил, тој се послужи со навреди, пцовки, недолични зборови, сè со цел да ги дискредитира политичките противници, но и сите оние кои размислуваат поинаку од него.
Наместо да развие конструктивна дебата на социјалните мрежи за идеите и предлозите на партијата со која раководи, Мицкоски неконтролирано започна да се користи со пцовки, кои освен што не доликуваат на претседател на партија кој претендира за власт, туку и го поставуваат прашањето за неговата самоконтрола, односно како тој би одговарал на критиките доколку би се нашол на државничката функција.
Заедно со претседателот на Левица, Димитар Апасиев, на социјалните мрежи континуирано сеат омраза и нетрпеливост, започнуваат кавги кои често завршуваат со користење навреди, што воопшто не доликуваат на сериозни политичари, кои треба да се пример во општеството, па се добива впечатокот дека двајцата не се претседатели на партии, туку интернет тролови.
Мицкоски во омразата отиде и дотаму па напиша „ма*у им иб*м предавничка“, што е и повеќе од доволен доказ за недолична комуникација. Шокантниот речник, навредливиот говор, кавгите и пцовките со сексуална конотација на социјалните мрежи од ден во ден сè повеќе прераснуваат во главно обележје и канал на комуникација на лидерите на опозицијата и тоа во период кога се очекува опозицијата да се однесува конструктивно, кога државата е во кризна состојба поради пожарите и растат случаите на новозаразени со Ковид-19. Сепак, и покрај ваквата состојба, Мицкоски и Апасиев, освен што создаваат блокади во Собранието, тие дополнително ја вжештуваат атмосферата со ширење тенденциозни обвинувања и навреди на социјалните мрежи.
Според познавачите одлика на сите политички партии е да користат народен речник во комуникацијата со нивните гласачи, но за жал тоа се прави без да се води сметка за нивото на кое се комуницира. Најчесто овие ниски препукувања фактички се одлика на луѓето што користат популизам за да ги мотивираат масите, а не конкретни идеи, проекти, понуди кои би биле решенија за конкретните проблеми не само на нивните гласачи, туку и на сите граѓани.
Д. Е.
