Денес започна петтиот месец од целосна војна. Окупаторите уште петтиот ден планирале да заземат поголем дел од нашата земја, а веќе петтиот месец беа принудени да приредат ваква ракетна изложба, што стратешки ништо не менува за Русија. Ова е таква фаза од војната – морално тешка, емотивно тешка, истакна украинскиот претседател Володимир Зеленски во своето обраќање.
„45 руски ракети за ноќта и утрото на денешниот ден. Житомирската област, Лвивската област, Чернигивската област, Миколајив. Во вечерните часови – повеќе ракети. Различни типови, различни области за лансирање… Сите беа лансирани со една цел – да покажат дека наводно Русија може да притисне нешто, дека наводно руската армија ќе успее.
Денес започна петтиот месец од целосна војна. Окупаторите уште петтиот ден планирале да заземат поголем дел од нашата земја, а веќе петтиот месец беа принудени да приредат ваква ракетна изложба, што стратешки ништо не менува за Русија. Ова е таква фаза од војната – морално тешка, емотивно тешка. Кога знаеме дека непријателот нема да успее, кога разбираме дека сè уште можеме да ја одбраниме нашата држава, но не ги чувствуваме временските граници на ова, не чувствуваме уште колку удари, загуби, напори ќе има пред да видиме дека победата е веќе на нашиот хоризонт.
За ова, Русија има потреба од овие ракетни напади врз градовите низ целата земја, артилерија и минофрлачи на пограничните области на нашата држава, на пограничните области на Чернигивската, Сумската област, Харкив, Днипропетровската област. Тоа не е само уништување на нашата инфраструктура, тоа е и многу циничен, пресметан притисок врз емоциите на нашиот народ.
Ама нема нас да не притискаат, туку ние ќе притискаме. Ниту една руска ракета, ниту еден удар не може да го скрши духот на Украинците. И секоја нивна ракета е аргумент во нашите преговори со партнерите.
Во понеделник ќе учествувам на самитот на Г7. Самитот на НАТО ќе се одржи следната недела. 45 ракети за половина ден и непосредно пред вакви средби. Се е јасно. Уште една потврда на нашиот став. Ова потврдува дека пакетите санкции против Русија не се доволни, дека на Украина ѝ е потребна поголема вооружена помош и дека системите за противвоздушна одбрана – модерните системи што ги имаат нашите партнери – не треба да бидат на полигони или во складиште, туку во Украина, каде што сега се потребни. Потребни се повеќе од кое било друго место во светот.
И уште нешто што треба да се каже токму денес и токму после ваков ракетен напад. Во текот на четирите месеци од војната, повеќе од 20.000 украински војници беа наградени со државни награди. Поточно, 20463. Ова се Вооружените Сили, ова е Националната гарда, граничарите, ова се нашите спасувачи, полицијата, разузнавањето, службата за безбедност, нашите лекари, УДО, државните специјални комуникации, специјалните сили на НАБУ, ДБР и вработените во Службата за судска заштита … Титулата Херој на Украина ја добија 156 војници. Ова е обемот на храброста, ова е нивото на отпор. И ако само оние чиј подвиг е веќе награден со повеќе од 20 илјади, тогаш на какви ракети може некој таму во Русија да се надева? Која артилерија, какви мини можат да им помогнат на окупаторите, ако навистина им се спротивставува масовниот и народен отпор?
Затоа, сите наши градови: Северодонецк, Доњецк, Луганск – ќе вратиме сè. Секоја недела одиме во Херсон. Мелитопол, Бердјанск, Енергодар и Мариупол никогаш не биле заборавени. И сите други градови на Украина кои се привремено окупирани ќе бидат само украински. Така ќе биде благодарение на нашите херои, благодарение на секој и секоја кој не се уморува, кој не подлегнува на емоционални падови, кој се бори и кој знае дека победата е напред. Нашата победа и само нашата“.