Пишува: БРАНКО ТРИЧКОВСКИ
Приказна за хероите и говњарите
Да правеле комунистите анкети, никогаш не би се кренале на востание. А партизаните би го одложиле оружјето и би се вратиле Прилеп тутун да редат монопол.
Подвигот на Народноослободителната војна и војска, значи на комунистите односно партизаните, е во тоа што успеале, меѓу другото и поради меѓународните околности, да го совладаат лигавиот опортунизам на народот. Оние кои денеска парадираат со хероите од тоа време треба да знаат дека ако хероите станат од гробовите ќе ги избркаат овие што ги шетаат, да бидеш сигурен, Максо и би ја избркале стоката што пали, кине и ја уништува иднината на два милиони луѓе. И нивното дело. Треба да маршираш на вмро-дпмне, Максо, против селекцијата на најдолното просташтво пред Собранието, ако веќе си решил да марширате, а не да трчаш по бендисот на 60 или 70 отсто побудалени Македонци. Такви како тебе и Мицко, како вмро во целина, значи без остаток, го разболевте народот. Но, ќе го излечиме. И него и вас. Точно како што пред 80 години тоа го направиле Мирче, Страшо, Питу, Апостолски, и илјадници други. Ќе ги искористиме, исто како и тие, меѓународните околности кои ни одат во прилог.
Замислете, почитувани, тој и ја аргументирал на Урсула фон дер Лејен својата позиција против внесувањето на Бугарите во Уставот и против помирувачките формулации во дефинирањето на добрососедските односи, со убиството на децата од Ваташа и со депортацијата на македонските Евреи во Треблинка. Односно изнел аргументи кои ако почнат на вморонски начин и со вморонско толкување да се вадат од европските ормари и да им се дава ваква современа политичка нота и интерпретација, Европската унија треба веднаш да се распушти и континентот и светот сместа да влезат во трета или не знам која по ред војна. Да не навлегуваме во детали кои би можеле да ја компромитираат и улогата на вмро во тие случувања односно и улогата на не мал број на Македонци. Од кои би можело да се состави убаво парче од македонскиот народ. Конечно, да не заборавиме дека и Бугарите имаат жртви за покажување. А имаме и нови деца кои во смрт ги прати македонската власт. Во Диво Насеље, да речеме. Партиската основа на таа власт нема право да држи морални лекции, а во историска смисла таа отсекогаш била антимакедонски феномен кој во однос на македонската држава и нација денеска има право само да ќути. Поклон пред сите несреќници кои во тие и овие прекршни времиња ги загубија своите животи, многумина од нив на најужасен начин, мораме да се ослободуваме од ретроспекциите кои на ваков начин ни ја проектираат историјата во сегашноста и иднината и да се ослободуваме од вакви ограничени, строго ограничени, јас би рекол луѓе на кои е опасно да им се дозволи да се занимаваат со политика.
Текстот е личен став на Авторот.