Пишува: НЕНАД ЈОВАНОВИЌ
Тие се плашат ако во оваа земја човекот биде човек: пристоен, нормален и релативно среќен. Тие се плашат ако Бугарите ги ставиме во Уставот, а покрај нив ги ставиме и Црногорците и Хрватите. Се плашат, умираат од страв. Парадоксално, чекавме 17 години да ги почнеме преговорите, и кога конечно ги почнавме преговорите со Европската унија, заговорниците на референдумот се на мртво исплашени затоа што ни се отвара шанса за нешто навистина добро. А тоа е интеграција во Европската унија.
Умираат од страв дека Северна Македонија денес е најдобро позиционирана држава во Европа од било кога порано, а тие тоа не го сакаат. И сега, со референдумот, за кој се залага Апасиев и неговата бизарна Левица, планираат да ни се осветат во следните илјада години, или барем додека на оваа земја нè има, и уште ни велат премолчено, а толку очигледно: ние, наместо нив, да јадеме гомна.
Десет и повеќе години, прво со Груевски, а денес со Мицкоски и Апасиев, ја мамеа Европа, ги корумпираа претставниците на националните малцинства, им пружаа илузија дека во оваа земја се слободни и се дел од сите права кои ги има мнозинскиот македонски народ. Тие ни велеа со години наназад: ние не признаваме никого освен нас самите, а сите останати треба да ги прифатат нашите диктати.
Во својот бес, тие нема да се занимаваат со референдумот како таков, туку ќе се занимаваат со човечката физиологија. Од позиција на лажни авторитети, ќе се обидат да направат колективна колоноскопија, ќе им влегуваат на луѓето за да видат како им работи дебелото црево, во суштина тие му се ругаат на македонскиот народ дека не може да ги прифити Бугарите, Црногорците и Хрвтатите како малцински народи за да бидат дел од Уставот. Што реално е ноторна лага. Јас не познавам човек што има проблем Бугарите, Црногорците и Хрватите да не влезат во Уставот. Велам, не познавам човек што би имал реално проблем со тоа.
Да направам една мала дигресија и рипнеме за момент до Британија. Верувам дека ќе се сетите како беше артикулирана волјата на граѓаните во Британија со познатиот Брегзит. Што сè не се изнаслушавме со денови после гласањето: та оние кои гласале за Брегзит не знаеле за што гласале, та сега би гласале поинаку, та тие се глупави сељачини и инхерентни фашисти, та резултатите од референдумот не беше обврзувачки, туку беше консултативен, та сакаме нов референдум…
Кога за нешто ќе ги прашате „мицковистите“ и „апасиевците“, обично треба да се спремите за најлошото. Да, понекогаш може да испадне добро. Ама најчесто не. Тие демократијата никогаш не ја гледаат како работа на пристојни и толерантни луѓе. Јок, море!
Тие сакаат да го втурнат народот во најлошото, за само тие лично да извлечат корист и бенефит. И ништо повеќе и ништо помалку.
Референдумот, што се однесува до нашиот македонски случај, со жалење може да констатирам, е идеја на трети земји. Не на македонскиот народ, не на Европа, туку на трети земји. Идејата на Референдумот е идеја на агресорската Русија со сите нејзини пипци дома и во регионот.
Интересот на Русија е Северна Македонија да остане во лимбо позиција, преговорите да се запрат, а овде да се случува секојдневно прикриено (а понекогаш и отворено) насилство. Од тоа корист има само Русија и нејзините партии-сателити, како дома, така и во соседството.
Уште пред 30 години оваа држава се изјасни дека сака во ЕУ и НАТО, тоа беше добар, разумен и пристоен референдум. Од друга страна, ВМРО-ДПМНЕ (и нејзиниот сателит Левица) беше против НАТО. А дополнително, Левица е и против Еевропската унија. Колку заради пример, до овој момент – ако имам добри информации – 74 пратеници денес во Собранието се за продолжување на преговорите со Европската унија, за НАТО и за влегување на сите малцински народи во Северена Македонија, вклучително и Бугарите, Црногорците и Хрватите.
Да завршам. Денес, во овој час, во овие минути и секунди, Северна Македонија е на добар пат, и ништо на оваа земја нема да ѝ наштети ако Бугарите, Црногорците и Хрватите влезат во Уставот. А референдумот е обратно: да ѝ наштети на земјата, народите, луѓето, лицата и насмевките кои егзистираат во оваа земја. А среќата, рамноправноста како и насмевката, и тоа како е заразна. Е, против тоа е вперен референдумот, а не само против Бугарите.
Целта на референдумот на Мицкоски и Апасиев е омразата во Македонија да стане уставна категорија.
Текстот е личен став на Авторот. Дозволено е преземање на текстот според лиценцата Creative Commons 4.0.