Наместо туристички форум во Уман, прогласена е тридневна жалост за загинатите во ракетниот напад на Русија.
Во петокот, Уман се подготвуваше да ги пречека гостите. Таму се очекуваше да се одржи дводневниот туристички и економски форум, „Туризмот во Украина: Денешни барања.“ Учесниците планираа да разговараат за тоа како да се развијат заедниците во услови на воена криза. Се очекуваше да бидат прикажани интересни локации пред туроператорите и новинарите…
Но, руската ракета, која погоди станбена зграда пред зори, ги сруши сите мировни планови. Само една локација стана релевантна: станбен блок од советската ера, каде што еден од двата влеза наменети за 46 станови беше целосно уништен. Најмалку 23 лица, меѓу кои четири деца загинаа под урнатините. Судбината на некои жители, меѓу кои и родителите на загинатите деца, останува непозната.
Дописникот на Укринформ, Јуриј Стрихун беше на местото на настанот и известуваше за инцидентот.
Силен оган во соседниот влез
Во зградата има противпожарни возила и амбулантни возила со натписи „Кристинивка“, „Звенихородка“ [имиња на локалните населби – Ед.]. Спасувачите прават обиди да го изгаснат пожарот и да ги демонтираат остатоците од куќата.
Од време на време, од просторот ограден со лента за бариери, се носат носилки покриени со ќебиња: уште едно лице убиено од Русите. Мртвите тела се сместени на тревникот. Луѓето се облечени само во долна облека – спиеја, кога дојде рускиот проектил. Лекарите ги прегледуваат телата, накратко го опишуваат нивниот изглед и ги затвораат црните кеси.
До мене стои брачен пар. Жената не носи сако и има само карирана наметка преку рамениците. Нивните деца живееле во епицентарот на експлозијата, на кат 6. Еден прозорец остана недопрен таму, во кујната. Жената не престанува да плаче. И се моли. Нејзиниот сопруг пуши цигари.
Во дворот има неколку автомобили, целосно изгорени. Другите автомобили немаат прозорци. Неколку часа додека престојував таму никој не им се приближи.
Олександр, жител на куќата, слушнал бучава околу 04:00 часот и излегол на балконот.
„Потоа, куќата се стресе, целиот мебел во куќата скокна, а на местото на соседниот влез видов силен пожар. Сите почнаа да бегаат од становите. Повредени ми се соседите, две девојчиња, – едното е прво одделение, а другото е една година постаро, – и нивниот татко. Му ја преврзавме ногата, а потоа го однесоа во болница“, се сеќава Олександр на страшното утро.
Според неговите зборови, станбениот блок е изграден пред 32 години како студентски дом за работниците од поправната база. Подоцна, им беше дозволено да го приватизираат домувањето. Жителите се познаваат со децении; овде практично нема странци.
Оксана, локален жител, стои до мене пред уништениот влез. Таа вели дека сирените за воздушен напад се огласиле околу 04:00 часот.
„Слушнавме две експлозии. Во три соседни куќи нема останати прозорци. Но, од другата страна на станбениот блок погоден од проектилот, прозорците останаа недопрени“, изјави Оксана.
Жената работи во супермаркет. Во тој влез живееле нејзините соработници, брачен пар. Нивната судбина останува непозната.
Друг маж покажува кон уништениот прозорец и вели дека тоа е станот на неговата сестра Халија. Судбината на 66-годишната жена допрва ќе се открива.
„Отидовме во мртовечница, но не ја најдовме меѓу убиените“, рекол човекот.
Според неговите зборови, Халија планирала да ги однесе внукот и внуката кај неа за викенд. Се чини дека роднините имале среќа, ако може така да се каже.
„Посакувам Русите да умрат“
Имаше среќа и уште еден човек. Аидас, пензиониран Литванец. Неговиот стан се наоѓал на кат 6, но на спротивната страна. Како што се разбуди, сè уште беше темно.
„Само што требаше да станам од креветот, куќата се тресеше, стаклото полета. Ќебето ме спаси. Успеав да најдам панталони во мракот, сакав да земам јакна, но веќе сè беше натрупано таму. Сега носам туѓа облека. Добрата работа е што телефонот ми беше наполнет, не знам како го најдов. Веќе ми се јави сопругата. Станот сега го нема. Кога пристигнаа пожарникарите и ја повлекоа скалата, последен бев спасен. Постојано им велев да земат жени и деца“, изјави Аидас.
Сè уште не знае каде ќе преноќи. Можеби ќе оди кај својата ќерка на село или кај некои од неговите бројни пријатели. Сопругата на Аидас е во странство.
Аидас повеќе од 20 години одел на службени патувања, поточно во Русија.
„Тие се чинеше дека се нормални луѓе, нормално комунициравме. Но, како што Путин дојде на власт, тие станаа како зомби“, забележа човекот.
Го прашав дали сака да им каже нешто на Русите.
“Да. Посакувам да умрат“, вели Аидас во рекордерот
Се обезбедуваат храна, облека, медицинска помош
Зборував со Литванецот во голем шатор, каде што жителите на погодените куќи можат да чекаат додека локалните власти не им обезбедат места за привремено засолниште. Тука може и да се јаде.
Има неколку станици за јадење блиску до местото на настанот. Првиот е во шаторот на Украинската државна служба за итни случаи. Овде на луѓето им се нуди вода, колачиња, кафе и чај. Во Лицеумот бр. 5, кој се наоѓа во близина на зградата, се поставени уште две станици за јадење. Една од масите им нуди на настраданите сендвичи, каша, салати, кафе, чај и газирана вода.
Спасувачите, полицајците и општинските работници можат да имаат оброк во една од училниците.
Во фоајето на училиштето има магацин за облека. Две девојчиња стојат таму, најверојатно постари ученици. Ме помешаа мојот колега и мене со жртви. Подоцна велат дека има доволно облека за оние кои имаат потреба, бидејќи луѓето многу донирале. Единственото нешто што недостасуваше беше детската облека, а волонтерите купија дел во продавниците.
Има и медицинска соба за настраданите кои немаат видливи повреди. Најчесто луѓето се жалат на висок крвен притисок и главоболка.
„Им даваме седативи, го мериме притисокот“, вели здравствениот работник.
Русија не може да ја обвини воздушната одбрана на Украина за својот криминал
На 150-тина метри од училиштето гледам јагленисана црна зграда, која исто така беше погодена од руски проектил во зори. Тоа е база за поправки. Според пожарникарите, таму се собирале airsoft вентилатори, а местото нудело и услуги за поправка на машини за перење. Никој не престојуваше таму ноќе и, според тоа, немаше жртви. Со повреди од шрапнели се здобил само чувар од блиското градилиште.
Забележав русокоса жена која стои покрај неколку машини за перење во близина. Очигледно, тие беа спасени од зградата.
Спасувачите велат дека овојпат на Русите ќе им биде тешко да ги обвинат единиците за противвоздушна одбрана на Украина за нивниот криминал. Два проектили кои ја погодија густо населената област одеднаш не можеа да „излезат од курсот“.
Покрај тоа, овој дел од Уман веќе е погоден од руските напади. На првиот ден од целосната војна, по експлозијата на муниција, мина ја погоди соседната куќа и го скрши ѕидот.
Во моментов, операцијата за спасување на местото на рускиот ракетен напад продолжува. Во уништениот влез, според првичните податоци, живееле 109 лица. Оттука, бројот на загинати најверојатно ќе се зголеми.
Фото. Укринформ
Подготви: Д. Мишев
Извор: ЦИВИЛ Медиа