ПОЕЗИЈА

БЛАЖЕ КОНЕСКИ Има време кога дрвото му се одмаздува на човека за сите засеци, за сите убоди, за сите навреди,...

Јосип Коцев Како сè да сум ти кажал на јазикот на толчниците и прашниците, со смирениот ромон на потоците, како...

Едгар Алан По Беше пред лета ред, беше одамна, знам, В кралство кај морски крај во молк се свил, Таму...

Ана Ахматова  Нам не ни треба туѓа земја, Ние создаваме своја - вода ја поиме од силен вруток. Нема суша,...

Славко Јаневски Кога булките ќе се истргнат од својот корен и ќе појдат една по една кон својот залез не...

Раде Силјан Си имаме море несолено Си имаме поле неорано Си имаме народ за броење Си имаме жени доилки Си...

Гане Тодоровски 1 Во секој заглед: Занемена големина! Во секоја мисла: Победа на невремето! И одвет: Ваше сум Вчера! 2...

Еуџенио Монтале  Можеби едно утро, чекорејќи низ воздухот сув, стаклен, вртејќи се ќе видам како се збиднува чудото: само Ништо...

Ице Беличев  Подземен татнеж го разниша тлото, замаглена светлина ми продре во постелата, морничав акорд ми ја наежи снагата, силна...

Игор Исаковски најди ме во мојата двојност избери парче за себе земи ме како што ми доликува спотни уште оган...