коментира: ЏАБИР ДЕРАЛА
Мицкоски е полн со бисери и признанија кои потсвесно му избиваат на површината во неговите јавни настапи. Впрочем, не е единствен во партијата.
На интервју на МТВ (21 декември), Мицкоски не можеше да побегне од својата потсвест, па го цитираше премиерот Зоран Заев.
„И ќе мора во овој момент да најдеме начин тука дома да направиме Европа“ – го цитираше Мицкоски својот премиер (Заев) во интервјуто во кое правеше „тези“, „антитези“ и извлекуваше нови „тези“, се заплеткуваше, а потоа, за да се отплетка, повторно се заплеткуваше. Се разбира, тонеше и во своите веќе пословично погрешни математики. Ама нема информации за тоа колку вмровци имаат бугарски пасош… Но затоа има дезинформација дека „се укинува предметот историја“. И сака експертска влада – на власт без избори, бидејќи постојано ги губи…
И вмровското Димче портпаролче пред некој ден извика „Да живее Зоран Заев“! Амбицијата на Мицкоски е голема. Толку многу сака да биде како Заев така што малку фали во ТВ настапите да почне и тој како Димче да извикува „Да живее Зоран Заев“.
Мицкоски е „на браникот на криминалот“ како што си кажа самиот во претходно интервју за ТВ24. Не е остаток, туку е директен наследник на режимот. Влезе во извештаите на ЕУ како извор на дезинформации, рамо до рамо со еден пореметен лик од македонската Фејсбук јавност, екс-спортски коментатор, измамник и квази-сточар.
Партијата на Мицкоски ги доведе дипломатите и меѓународната јавност до позиција кога веќе не можат да си го дозволат комотниот дипломатски вокабулар, богат со еуфемизми и разни обланди. Вмровецот Мицкоски сосе неговиот сопартиец Александар Керозин Николоски доби уште една меѓународна шлаканица, сега и од амбасадорите на Чешка и Словачка. Тие ги торпедираа со изјавите дека лажат за влијанието што, наводно, го извршиле вмровците врз чешката и словачката влада да се спротивстават на бугарската блокада. Сиромашките, сигурно се надевале дека, освен што никој нормален не би поверувал во тоа, кога немилосрдната дипломатија се јави со студен туш.
Напорно е да се биде претседател на вмровците во ова време. Мора да се следат директивите од Будимпешта, мора да се слуша и Москва, треба да се излезе на протест со автомобили (луксузни), „за да се постигне масовност“ (израз од внатрешна партиска комуникација)…
Неопходно е да се прикаже сопствениот неуспех како успех, а секогаш кога се може, да се присвои туѓиот успех во кој, не само што не учествувал, туку направил сé за да го осуети.
Тешко е да се биде маргиналец дури и во очите на најлојалните и најпослушните партиски војници.
Мора да е неподносливо, особено за исклучително суетен човек, да го слуша кикотењето по партиските коридори за бескрајната низа од несмасни потези и тешки политички и изборни порази.
Слушнав деновиве еден виц: „Си бил еден политичар и се викал Мицкоски.“ И толку. Но и вицевите за Мицкоски стануваат сé поретки. Последен стадиум на политичкиот и јавниот пораз е кога луѓето веќе ни мајтап не си играат со некого. Таму е некаде нашиот лик од македонските кратки политички вицеви.
ПС. Сакам да ја потсетам јавноста и претседателот на ВМРО-ДПМНЕ дека ни по три години не одговорил на поканата за интервју, со прашања доставени однапред, како што обично си бара. Новите прашања ќе му бидат благовремено доставени во првата наредна прилика.
