„Дневна доза апсурд“ од екипата на Вондерленд, е најсоодветниот одговор на она што ни се случува денес, раскажано низ зборовите на Хармс. Режисерката на досегашните пет епизоди – Нела Витошевиќ и екипата, дневно нè дозираат со апсурд онолку, или доволно толку, колку што можеме да поднесеме во ова пандемично апсурдно време. Она што го почнаа со претставата „Илузии“, Витошевиќ и Вондерленд го доградуваат со еден краток дневен колаж апсурд, прилагоден за тие кон кои се обраќаат, а целта и главната побуда е, како што вели режисерката – да го одржиме театарот во живот за време на пандемијата.
ФРОНТЛАЈН разговараше со Нела Витошевиќ, за изборот, за форматот којшто е одбран за пласирање на дозите апсурд, за екипата која стои позади дозирањата, зошто токму Данил Хармис и до каде ќе се оди.
Како се роди„Дневна доза апсурд“, зошто „апсурд“ во ваков формат?
ВИТОШЕВИЌ: Идејата за „Дневна доза апсурд“ се роди набргу после премиерата на нашата виртуелна претстава Илузии, а дојде како резултат и одговор на новата состојба во која одеднаш се најдоа нашите животи. Ковид кризата како да го истакна и направи видлив апсурдот на нашето секојдневие, на вредносниот систем, на нашиот светоглед. Одеднаш како да се збунивме од сами себе, од сопствените приоритети и потреби. Многу работи што до пред една година ни биле важни, сега станаа бизарно ситни и мали. Па така, по Илузии, размислувајќи што да направиме следно како проект адекватен на новото време и новите услови во кои треба да твориме, се сетивме на Данил Хармс и неговите кратки, апсурдни раскази. Форматот го одбравме да биде адекватен на медиумот на кој се емитува (социјалните мрежи – инстаграм и фејсбук), на кои пократките видео форми имаат многу поголем контакт и одзив кај публиката. Екипата собрана околу проектот „Дневна доза апсурд“ односно екипата на Вондерленд, се луѓе кои првенствено се занимаваат со театар и чија главна цел и побуда беше да го одржи театрот во живот за време на пандемијата. Затоа при креирање на овие кратки видео сцени се водевме според одредени театарски параметри, кои се обидовме да ги пренесем во виртуелниот простор. За жал корона кризата ги наметна овие специфични и не толку посакувани околности за театарот, но за среќа, а како резултат на експериментирање, се изродија други уметнички форми, кои и тоа како ќе оставта печат за времево во кое се затекнавме.
Екипата: Настоски, Павлаковиќ, Костадиновска, Шабановиќ?
ВИТОШЕВИЌ: Во почетокот планот беше да учествува една поголема екипа, составена од 8 актери и секој требаше да сними дома по една видео сцена. Имавме 2-3 заеднички проби на кои го договоривме правецот и начинот на презентација. Идејата беше да се најде јазик преку кој ќе ја претставиме баналноста на човечките односи, како и на односот на единката сама со себе во новото нормално. Но дојдоа летни денови, сите се разотидоа по одмори и проектот не успеа да се реализира. Пред две недели случајно на еден состанок со екипата на Вондерленд, повторно го актуелизиравме прашањето за проектот, а и дополнително инспирирани од некои теми кои се наметнаа во нашето општество, решивме да го отвориме во уште една насока, а тоа е идентитетското прашање и конечно се зафативме со негова реализација. Истиот ден кога го емитувавме првото видео во Скопје, целосниот проект, составен од сите 5 дози апсурд, а под наслов „Идентитети“ имаше премиера на фестивалот Опаф. Особено ми е драго што проектот си ја најде својата публика дома и што наидовме на многу позитивен фидбек кој дополнително не мотивира да одиме понатаму.
Кој ако не Хармс?
ВИТОШЕВИЌ: Сметам дека нема поадекватен хумор кој може да го претстави конкретниов момент од оној на Хармс. Нема ни поадекватна атмосфера од неговата, која совршено прецизно ги исцртува рушевините на светот. Ми се чини дека неговиот апсурд одамна не бил толку разбирлив како што е сега. Одлично е што решивме да го работиме, и тоа во ваква форма, затворени во нашите станови, со креативност уклучена на најсилно. Сега за сега ќе се задржиме на Хармс, а за понатаму ќе видиме.
Досега се 5, до каде ќе се оди?
ВИТОШЕВИЌ: Сакавме да има по „една доза апсурд“ за секој работен ден во неделата, а видео сцените да не траат повеќе од 4 минути. Таа рамка ја договоривме и ја испочитуваме до максимум. Се покажа како прикладна и затоа се договоривме да останеме на тој формат и понатаму. За периодот после Нова година, планираме уште 5-10 сцени. Глумачката екипа ќе биде скоро иста, додека режисерите е планирано да се менуваат за секоја нова „доза“ од 5 сцени. Во кратки црти тоа е некоја наша агенда, која верувам ќе ја реализираме со големо уживање.
Во Сцена 1 „Карантин“ е Никола Настоски; Сцена 2 „Вредности“ е со Ивана Павлаковиќ; Сцена 3 „Случајот со мојата жена“ е Драгана Костадиновска; во Сцена 4 „Пушкин“ е Исмет Шабановиќ; во последната десегашна епизода апсурд – Сцена 5 „Кој сум јас“ е повторно Настоски, сите заедно се Вондерленд.
Јане Ѓорѓиоски
