Жена која со последни сили се борела за својот живот денес го почувствува воздухот на слободата. Оваа одлука на судот е можеби мал чекор за судот сма голем за нас како народ. Ќе се запрашате Зошто?
Затоа што – семејното насилство во нашите домови сеуште завршува со реченицата “ Сама си барала”, “ Нели знаела за каков се мажи”, “ Таа да била добра нема да јаде ќотек”.
Затоа што – правните лавиринти и институционалните слабости се сеуште трнливи за жртвите и тие баш поради тоа одбираат да го трпат тој белег од човечки заби.
Затоа што – оваа одлука на судот е подавање рака на најкршливите оние што никој не ги гледа, а верувајте – се многу.
Тоа се нашите комшики, пријателки, адвокатки, продавачки во маркет, актерки, жени по улица, во автобус.
Семејното насилство не бира жртви – тоа може да му се случи на секој и затоа секој од нас треба да застане во одбрана на жртвата и нејзино целосно разбирање – а, не да стигматизира и да дискутира како и по обичај дека жртвата е виновна.
Оваа слобода на Пале е слобода за секоја една од нас, и знак дека правдината победувс и на некаков начин можеби е возможно модринките да зараснат барем малку со подадена рака и поддршка од системот.
Одлуката на судот беше поддржана од многу граѓани на социјалните мрежи, како и од многу невладини организации.
Тешки се тобоганите на правдата но нејзиниот вкус е сладок особено во вакви големи победи во кои човечноста и емптијата е над се.
Никогаш повеќе да не се повтори и никогаш повеќе никоја да не е жртва на никакво насилство.
За еден почеток на крајот.
Владанка Крстевски
