Филмскиот фестивал во Кан годинава слави 75-годишнина. Тоа е еден од најгламурозните настани во светот со црвен тепих кој го красеа многу стилски икони во текот на децениите, од Брижит Бардо до принцезата Дијана, пишува Си-Ен-Ен.
Откако Канскиот филмски фестивал во 2020 година беше откажан поради пандемијата, раскошната филмска вечер на француската ривиера е подготвена да се врати со фестивал кој ветува дека ќе биде нешто нормално.
Пред морето од камери, модната историја беше направена на црвениот тепих во Кан, како на пример кога во 1991 година Мадона прошета во сега познатиот конусен градник Жан Пол Готје, поставувајќи ја долната облека како надворешна облека. Ништо не е преголемо, како бизарниот фустан со бисквити од 2013 година, или премногу смело, како ризичната чипкана тоалета на Ева Херцигова во 2008 година…
Од своето основање во 1947 година, Канскиот филмски фестивал отсекогаш бил подеднакво за модата како и за филмовите. Една од раните љубители на гламурот во Кан, актерката од „Houseboat“ присуствуваше на осмиот фестивал во овој наутички ансамбл. Нејзините едноставни набори и скромните бели потпетици се далеку од денешните раскошни комбинации.
Филмската ѕвезда Брижит Бардо целосно ги избегна обувките и трчаше боса на плажата во Кан за време на фестивалот во 1956 година, каде „Тивкиот свет“ на Жак-Ив Кусто и Луј Мал ја освои Златната палма.
Цигарите и машничките беа врв на модата во 50-тите. Американскиот актер Гери Купер (лево) разговара со францускиот актер Жан Мара (десно) за време на Канскиот филмски фестивал во 1953 година.
Елизабет Тејлор е обвиена во бело за фестивалот во 1957 година, носејќи скромна круна во друштво на нејзиниот трет сопруг, продуцентот Мајк Тод.
Француската актерка Катрин Денев ги поздравува своите обожаватели во бели ракавици и светки на филмскиот фестивал во Кан во 1966 година.
Ванеса Редгрејв има сложена дводелна комбинација додека се фотографира со италијанскиот актер Франко Неро на премиерата на нејзиниот филм „Blow Up“ во 1967 година.
Далеку од метежот и вревата на црвениот тепих Џејн Биркин се релаксира на плажа со својот љубовник, францускиот кантавтор Серж Генсбург.
Италијанската актерка Џина Лолобриџида во 1972 година во Кан, направи контраст на скромното сино одело со блескава тантела.
Грејс Кели позира со режисерот Алфред Хичкок за време на Канскиот филмски фестивал во 1972 година.
Шведската-американска актерка Ен Маргрет се вози низ улиците на Кан целосно во бело во 1975 година. Маргрет ја искористи својата фризура и бели кожени чизми за да го промовира музичкиот филм на британскиот филмски режисер Кен Расел „Томи“ во кој ја играше Нора Вокер.
Француската актерка Брижит Фоси пристигнува на филмскиот фестивал во 1977 година во долг фустан со детали од тантела и провинциска сламена капа.
Дејвид Боуви на 31. Кански филмски фестивал во 1978 година.
Елизабет Тејлор присуствуваше на 40. Кански филмски фестивал во 1987 година во црвена тоалета на Нолан Милер.
Принцезата Дијана пристигнува на Канскиот филмски фестивал во 1987 година. Фустанот, дело на една од нејзините омилени дизајнери Кетрин Вокер, е продаден на аукција за околу 137.000 долари во 2011 година.
Во 90-тите имало промена во тактиката на присутните на црвениот тепих. Мадона го започна трендот носејќи ја својата долна облека Жан Пол Готје како горна облека на проекцијата на нејзиниот филм „Во кревет со Мадона“ во 1991 година.
Шерон Стоун создаде иконски момент во Кан во 1995 година кога ја отвори својата наметка и го откри долниот дел од нејзината комбинација, додека пристигнуваше на проекцијата на филмот на Даблс Кив, „Отпакуван“, соодветно именуван.
За прикажувањето на научно-фантастичниот култен класик „Петтиот елемент“ во 1997 година, Мила Јовович ги воодушеви гледачите во овој футуристички украсен изглед со злато, од Жан Пол Готје.
Винона Рајдер на 51-от филмски фестивал во Кан во 1998 година облечена во виолетов фустан од органза.
Ремзи Бедија и Ерик Јудор, т.е. француското комично дуо Ерик и Ремзи, се пошегуваа со девојките Бонд по пристигнувањето во Палатата на фестивалите пред прикажувањето на филмот „La Petite Lili“ на францускиот режисер Клод Милер за време на филмскиот фестивал во Кан во 2003 година.
Кејт Бланшет го почести дизајнерот Александар Меквин носејќи го овој монохроматски фустан од неговата пред есенска колекција во 2010 година.
Наоми Кембел го осветли црвениот тепих во фустан на Робертo Кавали кој потсетува на диско топка, додека пристигна на проекцијата на „Биутифул“ во 2010 година.
Ева Лонгорија пристигнува на церемонијата на отворање на 65. Кански филмски фестивал во Марчеса.
Во 2013 година двајца гости ги засрамија познатите со нивните впечатливи комбинации. Првата беше оваа oваа тоалета инспирирана од сончоглед, носена на премиерата на „Зулу“ и церемонијата на затворање за време на 66-тиот годишен филмски фестивал во Кан 2013 година.
Вториот гостин кој го доби целото внимание, на проекцијата на „Минатото“ на 66-тото издание на Канскиот филмски фестивал, носеше фустан од празни амбалажи за бисквити.
Фрида Пинто ја избра оваа тоалета на Оскар де ла Рента за да оди на црвениот тепих за премиерата на „The Homesman“ во 2014 година.
Актерката Лупита Нјонг’о носеше драматична тоалета на Гучи во боја од нане на церемонијата на отворањето и прикажувањето на „La Tête Haute“ во 2015 година.
За премиерата на „Последното лице“ во 2016 година, Шарлиз Терон облече ултрасофистициран смокинг од Диор со откопчана бела кошула.
Хелен Мирен дебитираше со бебешка розова облека на црвениот тепих во Кан во 2019 година за „Les Plus Belles Annees D“Une Vie“.
Елегантниот, целосно црн изглед на Баленсијага на Изабел Иперт за премиерата на „Сè помина добро“ во 2021 година беше мастеркласа во софистициран гламур.
Бела Хадид стана хит на насловните страници во 2021 година со изгледот на црвениот тепих во Кан кој беше жежок. Нејзината хипнотизирана модна наметка Скиапарели вклучуваше златни бели дробови.
Духот на екстраваганцијата се прошири до ден-денес. Организаторите во Кан им забранија на Русите со владини врски да влезат на фестивалот. Ќе бидат прикажани неколку филмови од истакнати украински филмаџии, вклучувајќи го и документарниот филм на Сергеј Лозница „Природната историја на уништувањето“. Неговата свршеница, Хана Билоброва, ќе прикаже и снимка снимена од литванскиот режисер Мантас Кведаравичиус пред да биде убиен во Мариупол во април.
подготви: М. М.
