Пишува: Бранко Тричковски
Многу поединци попрво ќе ги отфрлат доказите отколку што ќе прифатат информации кои навестуваат дека нивната позиција е погрешна.
Имам впечаток дека научните истражувања кои го тврдат ова се вршени врз голем број Македонки и Македонци. Тие ги одбиваат фактите за позитивниот развој на ситуацијата во врска со евроинтеграциите затоа што нивните позиции во старт беа скептични, песимистични или, дури, катастрофични.
Почетните позиции кај некои од нив делуваат блокирачки и тие не се во состојба да ги препознаат новите факти, а друг дел ги препознаваат фактите ама не сакаат да си признаат дека згрешиле.
Попрво би си пресекле рака или нога.
Или некој друг орган.
Научниците велат дека овие луѓе не траба да се шлакосуваат или исмејуваат, да се заебаваат на разни начини, туку да им се пријде со разбирање и на тој начин да се бараат заеднички точки.
За мене тоа е, како би рекол, пренаучен и пребавен пат, но немам ништо против да престанеме да ги заебаваме луѓето.
Ако тие се спремни да платат кафе и пиво, можеби и ручек, со тоа што ние ќе прифатиме курсевите за враќање во нормалноста да ги држиме бесплатно.
Истражувањето на културата на спознавањето покажало дека луѓето ги искривуваат научните факти за да одговараат на вредностите кои се важни за нивниот идентитет.
Што да кажам, навистина како некој да бил во Македонија пред да го напише ова.
Тука искривувањата во името на идентитетот се како ајнштајнските искривувања на просторот и времето.
Колосални.
Вселенски.
Конечно, луѓето повеќе им веруваат на членовите на својата културална група отколку на какви било факти.
Тоа ми е само донекаде разбирливо.
Оти да си во иста културална група со Жмицко и вморо и уште да им веруваш повеќе отколку на Тричковски, да речеме, или на Шолц и Бајден, па нели е тоа ту мач тажно.
Но, навистина, без заебавање, се што правам на овој ѕид и во други прилики, во моите колумни во Прва линија, да речеме, е да ги доближам Македонците до вистината за нив и до вистината за светот, до фактите за тоа, да ги растресам малку нивните верувања, особено оние кои се резултат на долгогодишното интензивно перење на мозокот на суво.
Особено да покажам дека нивните факти кои се неспорни како факти, мора да го поминат филтерот на контекстот на времето и просторот, инаку се бесмислени.
Освен ако тие факти не се во состојба да го исфилтрираат времето и просторот.
Што, меѓу нас кажамо, не бива.
Само тоа, ништо повеќе.
Се разбира, понекогаш сум прејак во изразот, но тоа е само паради високото ниво на загриженост за нивното здравје и за здравјето на Македонија.
Но, не ми е тешко да се извинам ако тоа извинување ќе не доведе до две третини за Бугарите и сичките останали.
Хахаха!
Текстот е личен став на Авторот