Однесувањето на Христијан Мицкоски и ВМРО-ДПМНЕ, кое во фокусот го имаат личниот, наместо државниот интерес, ја чинат државата и граѓаните околу 200 милиони евра во време на најголемата економска и енергетска криза во Европа по Втората светска војна. Поради деструктивните политики на опозицијата и блокадата во Собранието земјава ги загуби 100-те милиони евра од ЕБОР за справување со енергетската криза, Град Скопје не ги искористи 70-те милиони евра, исто од ЕБОР, за БРТ градскиот превоз, а Скопје нема да добие ниту пречистителна станица откако внатрепартиските игри во ВМРО-ДПМНЕ и нивната градоначалничка Данела Арсовска го пропаднаа тендерот вреден 136 милиони евра.
Додека сите земји во Европа политички се консолидираат, а власта и опозицијата работат заедно за справување со последиците од енергетската и економската криза, македонската опозиција не пропушта прилика како да наштети на државата, погрешно мислејќи дека така наштетува само на власта и брои поени на своето политичко конто. Неводејќи грижа за ситуацијата и за живтот на граѓаните, Мицкоски и ВМРО-ДПМНЕ се обидуваат да ќарат ситни поени од секоја ситуација, заборавајќи дека со нивната погрешна политика си наштетуваат и на самите себе.
Законот за одобрување на кредитот од ЕБОР од 100 милиони евра за решавање на дисбалансот во енергетскиот сектор заглави во Собранието поради блокадата на опозицијата, а од Европската банка до Владата испратија информација дека тие ги повлекуваат парите. Бидејќи ние не пројавивме интерес и не ги искористиве, овие средства од ЕБОР сега ќе завршат во некоја друга држава.
Ако влезеа 100 милиони евра во македонската економија, без оглед дали ќе беа потрошени за општините или за дисбалансот на цените, сите ние ќе живеевме подобро. Со откажувањето на кредитот, секој граѓанин во државава е казнет со по 500 евра. Да не го споменувам индиректниот ефект од вртењето на парите во економијата, изјави министерот за локална самоуправа Ристо Пенов во интервјуто за телевизија Канал 5.
Освен пропаднатите 100 милиони евра за борба со енергетската криза, градоначалничката на Град Скопје, Данела Арсовска, која на локалните избори беше поддржана од ВМРО-ДПМНЕ го стопираше проектот за Бас рапид транзит од ЕБОР, со кој Европската банка ќе инвестираше 70 милиони евра за модернизација на јавниот транспорт во главниот град. Како што кажа градоначалничката по нејзиното стапување на функција овој проект е стопиран бидејќи бил предлог на нејзиниот претходник, иако истиот беше дизајниран и одобрен во соработка со меѓународни експерти и имаше за цел конечно да се реши јавниот превоз по европски стандарди.
Бидејќи градот не ги користи овие 70 милиони евра, државата плаќа 350 илјади евра годишно на ЕБОР како камата, додека парите наменети за проектот стојат неискористени.
Државата продолжува да губи средства, а со тоа граѓаните ја губат можност за подобро живеење со ваквото неодговорно работење на опозицијата, а уште еден пример за тоа е тендерот за изградба на пречистителна станица во Скопје. Токму овој тендер беше и причината за „разводот“ меѓу Арсовска и Мицкоски, откако и двете страни се обвинија дека другиот сака да го намести тендерот и да заработи на штета на граѓаните.
Проектот за пречистителната станица на Град Скопје и ЈП Водовод и канализација, во 2020 година ја доби втората (сребрена) награда на Sustainability Awards 2020, што ја доделува ЕБОР, во категоријата климатска обнова и одржливост, во конкуренција од 47 номинации. Сега, поради неодговорноста на Арсовска и ВМРО-ДПМНЕ овој проект вреден најмалку 136 милиони евра е загрозен. Па наместо да се изгради пречистителна станица која ќе ги прочистува водите од девет од десетте општини на Скопје, граѓаните повторно ќе останат со ништо.
Ваквото однесување на ВМРО-ДПМНЕ во време на најголемата криза во Европа по Втората светска војна, само покажува дека Мицкоски не го интересира ништо друго освен доаѓањето на власт и неговиот личен профит од маката на граѓаните. Грижата за за олеснување на секојдневието воопшто не постои во делувањето на опозицијата, бидејќи наместо своите капацитети да ги насочат за намалување на ефектите од кризите, тие се насочуваат кон намалување на ресурсите на државата.