Регионите Курск, Брјанск и Белгород се повеќе од 700 километри граница со Украина. Русија и физички не е во состојба целосно да го покрие цилиот овој фронт.
Настаните во регионот на Белгород продолжуваат да се развиваат. Режимот на контратерористичка операција воведен во регионот траеше помалку од еден ден и беше откажан. Локалниот гувернер Вјачеслав Гладков успеа да изјави дека „сите саботери се елиминирани“ и „пробивањето на субверзивната група е запрено“. Во меѓувреме, сосема спротивни информации доаѓаат од активистите против Путин. Рускиот волонтерски корпус и Легијата на слободата на Русија на своите Телеграм канали известуваат дека нивната операција за „ослободување“ на Русија од диктатурата во Кремљ не само што е во тек, туку дека успеале да ги поразат силите на Федералната служба за безбедност (ФСБ) и да уништат моторизирана чета на руската армија. Сепак, сè уште е тешко да се каже каква е реалноста.
Во меѓувреме, како што пишува Мирослав Лискович, а пренесува Укринформ, рациите на руските доброволци веќе открија многу интересни работи. На пример, фактот дека Руската Федерација има протечена граница и нема покритие за огромни површини. Очигледно е и дека целта на целата оваа акција не беше само уште еднаш да се понижи Кремљ.
Мечката заигра во дворот на Кремљ
Потврда за порозноста на руската граница и пропустливоста на нејзината одбрана дојде и вечерта на 25 мај, кога беше забележан блесок на светлина над аеродромот во руската Ростовска област:, за кој властите тврдат дека руската воздушна одбрана соборила украинска ракета, додека според тврдењата на некои активисти се чини дека противвоздушната одбрана соборила сопствен руски авион.
Белгородската област во Русија, во близина на границата со Украина, особено складиштата со гориво и муниција сместени таму, и предходно беше мета на напади. На почетокот на април минатата година Русија ја обвини Украина за хеликоптерски напад врз складиште за гориво во Белгород и дека гаѓала неколку села во таа покраина, додека на 28 април во серија експлозии кои се слушнале рано утрото беа запалени складишта со гориво.
Во јули истата година, серија експлозии се случија во центарот на рускиот град Белгород, при што загинаа пет лица, додека нешто подоцна, во август избувна пожар во складиште за муниција во близина на селото Тимоново во областа Валујски. Министерството за одбрана на РФ за нападите во Белгород ги обвини украинските сили.
Во петок, 26 мај оваа година, според објавата на Гувернерот на Белгородската област Вјачеслав Гладков на Телеграма и рускиот телеграм канал База, дрон фрлил експлозив во просториите на Гаспром, руската државна енергетска корпорација, во селото Октјабрски во областа Белгород, пренесува Украинска Правда.
„Експлозивна направа е фрлена од беспилотно летало во селото Октјабрски во областа Белгород. Нема жртви. Од нападот е оштетена административна зграда: искршени се прозорците, а фасадата и покривот се оштетени. Сите служби за одговор при итни случаи се распоредени на местото“, објави Гладков.
Телеграм каналот База објави дека нападот се случил околу 23:00 часот на 25 мај, повторувајќи дека просториите на Газпром биле оштетени, но немало жртви.
За резилот со кој се соочи Москва откако дрон експлодираше врз куполата на Кремљ непосредно пред големото дефиле за Денот на победата на 9 мај, и да не зборуваме.
Се чини дека Путин и Русите почна да ги стигнува предупредувањето од поговорките кои (не)свесно ги заборавија: „Кој на друг јама му копа, самиот паѓа во неа“ и „Што ќе си надробиш тоа ќе си сркаш“.
Акцијата во Белгород: која е целта и како може да заврши?
Олександр Коваленко, воен и политички набљудувач на групата „Информативен отпор“, во коментар за „Укринформ“ рече дека рускиот волонтерски корпус и Легијата „Слобода на Русија“ дефинитивно нема да ја нападнат Москва. На крајот на краиштата, тие нема да го земат ни Белгородскиот регион.
„Според мене, сè ќе заврши со тоа што тие ќе си заминат или демонстративно ќе заземат позиции – директно на границата, или можеби во некои населби што се блиску до Украина“, вели тој.
И таквите акции ќе продолжат.
„Речиси е лето, и сé е зелено. Во зелената сезона, герилските акции може да се случуваат често – до есен. Односно, барем во следните три месеци Русите ќе имаат кошмари, со што ќе вршат морален и психолошки притисок врз нив. , а притоа сериозен притисок. Конечно, ова е и демонстрација за тоа колку навистина е слаба Русија“, нагласи господинот Коваленко.
Истовремено, Павло Лакијчук, раководител на безбедносни програми во Центарот за глобални студии „Стратегија XXI“, смета дека тоа е насочено кон две цели.
„Првата е воена. Тоа е да се одвлечат силите на непријателот од фронтот за да се покрие границата. Втората, според мене, е главната цел – политичка. И не само да сее паника во непријателскиот камп. Сега сме во игра под еднакви услови. Освен што Белоруската Демократска Република (БНР) не го прогласи својот пристап. Веќе постои декларација на Врховната Рада на Украина за давање независност на народите и земјите поробени од Москва во форма на нацрт“, вели воениот експерт.
Го надополнува Јевхен Сависко, кој исто така уверува дека тука има повеќе од една цел, има неколку.
– Првиот е борбено извидување.
„Ако успееме, ќе создадеме тампон зона меѓу Украина и Русија, која ќе стане база за распоредување воени операции на територијата на Руската Федерација. Ако не, тогаш да се провери вистинската состојба на одбраната на пограничните региони на Русија, а во исто време да се оттргне вниманието и силите на руските милитанти од Украина“, вели политикологот.
– Вториот е да се сее паника меѓу населението, да се деорганизира работата на локалните и централните власти на Руската Федерација и да се деморализираат војската и безбедносните сили.
– Третиот е да му се зададе јавен шлаканица на Путин и да му се покаже на целиот свет вистинската состојба на одбранбените способности на Московија.
„Всушност, ова е прикриен апел до Јапонија, Кина, Грузија, Молдавија, Полска, Германија – Русија е слаба, можете да барате враќање на вашите окупирани земји, а ние ќе ве поддржиме“, сигурен е господинот Сависко.
Во меѓувреме, политичкиот стратег Тарас Захородниј тврди дека на овој начин се постигнуваат седум цели одеднаш.
„Путин вети дека ќе изгради безбедност и стабилност. Значи, првата цел е да се дискредитира раководството на армијата и непријателската држава. Втората цел е да се создаде зона на нестабилност во пограничните региони на Русија со можност за нејзино зголемување на понатамошна руска територија. Третата цел е да се одвлечат дел од силите на руската армија за да се покрие границата. Четврта цел е да се деморализира руската армија. Целта број пет е да се удри во најнеповолниот момент за нив. Тоа е, ова е веќе елемент на контраофанзива Шестата цел е тестирање на технологијата за напад на Русија, со можност за повторување на територијата на Белорусија. Седмата цел е да се нагласи дека операцијата е координирана со Западот, бидејќи тоа е повторување на она што се случи на 2 март во Брјанската област. Но овој пат, во поголем обем“, наведува експертот.
Генерално, продолжува тој, сето тоа се вклопува во стратегијата на индиректни дејствија, а тоа е да се разбие непријателот без директно да се ангажира.
Конечно, политичкиот експерт Катерина Штепа ја изрази својата визија за настаните во Белгород.
– Прво, очигледната близина до државната граница, секоја воена акција овде ќе предизвика паника кај жителите.
– Второ, локацијата на складиште на нуклеарен материјал на тактичко ниво во областа, што беше закана за Украина и Европа.
– Трето, потребата да се исчистат областите од кои редовно се гранатира украинска територија, вклучително и Харкив.
„Значи, има доволно причини за демилитаризација на руските погранични региони“, вели Штепа.
Според експертот, сите настани и вести наоколу се насочени кон темата за можна граѓанска војна. Кремљ е во реална опасност, бидејќи започнува внатрешна отворена војна, а сите во Русија учат за тоа.
„Настаните добија голем публицитет, населението бега во паника, а интернетот открива дека има сили кои се борат против режимот. Така да, ова е многу опасна ситуација за Путин. Десетици луѓе намерно ги ризикуваат своите животи во Русија за да можат повеќе Руси да се приклучат на оваа кауза“, нагласува Катерина Штепа.
Тешко е да се предвиди како ќе заврши. Сепак, јасно е дека митот за непобедливоста на руските граници е разоткриен.
„И првиот чекор кон почетокот на граѓанската војна во Русија е направен“, резимира Евхен Сависко.
Само зборовите на господин Савишко да влезат на божји уши…
Во меѓувреме, претставниците на рускиот волонтерски корпус (РДЦ) и Легијата на слободата на Русија (ЛСР) на своите канали Телеграм известуваат дека „продолжуваат да работат на ослободување на Русија од режимот на Путин“.
И границата протекува: уште едно големо понижување на Русија
Меѓу другото, РДЦ и Легија покажаа дека Русија денес нема сигурна граница.
„Дури и да се затвори границата со Украина, која дефинитивно треба внимателно да се следи, на руските окупатори им недостасуваат ресурси. Односно, има многу „бели дамки“ и можно е непречено да се влезе на територијата на непријателот“, нагласува Олександр Коваленко.
Експертот наведува неколку нетривијални пресметки за да разбере зошто руската граница е сито. Во регионите Курск, Брјанск и Белгород на Русија, на границата со Украина се концентрирани до 25 условни баталјонско-тактички групи, со вкупно околу 17.000 луѓе.
„Овие баталјонски тактички групи (БТГ) се протегаат долж границата и не се концентрирани на една локација – сектор. Вкупната опрема на овие БТГ во однос на борбено подготвена опрема ги условува, бидејќи практично не одговара на стандардот. Конкретно, овие единици се вооружени со: тенкови – околу 100 единици наместо стандардните 275; оклопни транспортери – малку повеќе од 360 наместо стандардните 825; топовска артилерија – 200 наместо стандардните 300; MLRS – 30 наместо стандардните 300“, наведува набљудувачот на групата Информативен отпор.
Како што може да се забележи, стандардната опрема на овие BTG понекогаш не достигнува 50% или дури и повеќе.
Следната точка е должината на границата. Регионите Курск, Брјанск, Белгород се повеќе од 700 километри од границата со Украина, а 25 БТГ физички не можат да го покријат овој фронт. Според г.
„Односно, 25 БТГ можат да контролираат максимум 25 до 50 километри од фронтот, што приближно одговара на фронтот на операцијата на Легија и РДЦ што ја набљудуваме во регионот на Белгород. Но, со таква концентрација на сили, кој ќе покрие остатокот од границата?” шпекулира воениот аналитичар. – „Сите окупаторски сили кои сега се концентрирани долж границата не се доволни целосно да ја затворат границата од столб до пост и да ја контролираат оваа област 24/7.
И тука се поставува прашањето: ако границата на Русија со Украина, која со години е демонизирана во Кремљ, е толку порозна, каква е ситуацијата на границата со Кина, Казахстан и Монголија?
„Деновиве сите видоа дека Русија не ја контролира својата граница. Апсолутно сите во светот. Ова е уште едно големо понижување на Русија. Сепак, едно е кога вашата слабост ја гледа НАТО, кој строго се придржува до повелбата и сосема друго кога тоа ќе го видат вашите „пријатели“ како Кина“, нагласи Олександр Коваленко.
Украина нема никаква врска со настаните во регионот на Белгород, барем не директно
„Сè ова го прават исклучиво руските граѓани, кои честопати не го кријат ни лицето. Односно, секој може да се идентификува и да се увери дека тие не се Украинци, туку Руси како дел од волонтерски групи“, вели Олександр Коваленко.
Павло Лакијчук рече нешто друго за ова: „Воената агресија во Украина ни ги отвори очите за постојниот режим во самата Русија. Да се спротивставиме на репресивната машина од сталинистички стил, внимателно одгледувана од Москва одвнатре, е исклучително ризична работа – оние кои не се согласуваат емигрираат , многумина продолжуваат да се борат за својата слободна татковина од странство.
„Солидарност, Слободна Русија, соработници на Навални, Каспаров, Ходорковски. Некои ја гледаат Русија на иднината како „демократска империја“, други како „федерација на демократии“, а трети како посебни независни (национални) држави – слободните републики Ичкерија, Ингрија, Идел-Урал, Чувашија, Белгород и Воронеж. . За Украина, сите овие движења и прото-држави се партнери и сопатници. Ние сме заинтересирани да имаме демократски национални држави на нашите граници по војната, а не агресивно тоталитарно чудовиште. И, се разбира, Украина ги поддржува и ќе продолжи да ги поддржува. Морално и политички“, вели Лакијчук.
И ако некој во денешна Русија е подготвен да земе оружје за да ја одбрани демократијата од реваншистите на Кремљ, тој е подготвен да им се придружи на нивните редови. Според Лакијчук, тоа е случај со Легијата „Слобода на Русија“ и белорускиот полк именуван по Константи Калиновски.
„Очигледно, вооружените сили на Украина комуницираат со своите колеги „легионери“ на бојното поле и им ја обезбедуваат потребната помош за време на нивните рации на нивната територија“, рече шефот на безбедносните програми во Центарот за глобални студии „Стратегија XXI“.
Тој потсетува како што од 2014 година Кремљ ја обликува „новата реалност“ за светот: „воени продажби“, „мали зелени луѓе – учтиви луѓе“, псевдореферендуми и псевдорепублики…
„Ние им ја враќаме оваа реалност – независни национални држави на територијата на империјата. Да, досега тие постојат главно во информативниот простор. Но, тоа ќе продолжи… Така, дали Украина има право да ги поддржува никулците на национално-ослободителни движења во руската тоталитарна империја? По целиот ужас што го доживеавме од Запад, да, тоа го прави. Освен тоа, верувам дека тоа е наша морална должност“, резимира Павло Лакијчук.
Што се знае за РДЦ и Свобода Росии [Легија „Слобода на Русија“]?
Двете воени единици се дел од Меѓународната легија на ТрО и беа создадени во 2022 година. Рускиот волонтерски корпус започна со работа во август, а Свобода Росии порано, во март.
Сосема е логично многу Украинци да се запрашаат: кои се гаранциите дека сите овие луѓе нема да испаднат дека се „испратени Козаци“ и агенти на специјалните служби, со оглед на тоа што во РДЦ се борат луѓе од сосема различни професии, од актери, избеганите осуденици, а има и поранешни вработени во руското Министерство за внатрешни работи и воени лица кои со години служеле во Руската Федерација? Всушност, нема гаранции. Но, се известува дека Русите пред да бидат прифатени во легијата/корпусот се темелно проверени од украинските специјални служби, вклучувајќи полиграф, прашалници, психолошки портрет на секој потенцијален борец итн.
Драган Мишев / Цивил Медиа
