Пишува: ПЕТРИТ САРАЧИНИ
Шефот и пратеник на екстремната десничарска партија „Левица“, Димитар Апасиев, повторно го воздигнува поранешниот комунистички диктатор на Албанија, Енвер Хоџа.
Во пост на социјалната мрежа Фејсбук со кој ја коментира неодамнешната посета на косовскиот премиер Албин Курти и политичарите Албанци од земјава кои беа поврзани со тој настан или даваа изјави во јавната дебата што следуваше потоа, Апасиев напиша „Само ЕНВЕР ХОЏА за ваквите како Курти, Касами, Гаши, Меџити и остала балистичка боранија“.
Ова не е првпат Апасиев да изрази пиетет кон Енвер Хоџа. Неодамна, на 11 април 2023 година, тој на чело на делегација на неговата партија „Левица“ го посети гробот на албанскиот диктатор во Тирана, оддавајќи му почит и положувајќи венец. Во соопштението на партијата, за Хоџа се зборува во суперлативи.
Но, да видиме, кого всушност почитува и воздигнува Апасиев? Што пишувал Енвер Хоџа за Македонија и Македонците и односот кон Албанците во време на социјализмот и владеењето на Јосип Броз Тито?
Како најдобра илустрација, еве еден извадок од политичкиот дневник на Енвер Хоџа (5-ти том, стр.380-381), во кој тој се осврнува на случувањата поврзани со политичките демонстрации на Албанците во 1968 и 1969 година и барањата за право на истакнување на албанското знаме и други политички права:
„ЧЕТВРТОК, 26 ЈУНИ 1969
ТЕРОР ВО МАКЕДОНИЈА ПРОТИВ АЛБАНЦИТЕ
Од почетокот на годината во титистичка Македонија започна бран на терор против Албанците. Судењата против нив продолжуваат со месеци и немаат крај. Македонските титоистички терористи ги обвинуваат Албанците дека го подигнале знамето на Албанија, дека наводно на демонстрациите рекле: „Сакаме да се обединиме со Косово, а потоа со Албанија“. Осудените од судовите се бројат во десетици, затворениците кои чекаат да се појават на судења во стотици. Повеќето од нив се наставници, професори и студенти.
Целиот овој терор има за цел затворање на албанските училишта, заплашување на Албанците и цели кон нивно однародување и заминување од нивната земја. Тие ги принудуваат да заминат надвор во Турција, Австралија и Америка.
Македонските смрдливи плашливци во овие варварски постапки се поддржани и од некои предавници Албанци, отпадници на сопствениот народ, кои работат заедно со титистите.
Овој терор е продолжение на теророт Тито-Ранковиќ кој со децении прави пустош врз Албанците од Косово и другите албански области во Југославија. Работите се претставени дека во настаните во Македонија, Белград, односно Федерацијата, немаат вмешано прсти, Македонците демек си работат на своја глава. Никој не верува во ова. Разговарав со Рамиз (Алија н.з) и му порачав врз основа на податоците да се направи демаскирање на овој македонски ранковистички терор, да се побара што поскоро да престане овој жесток прогон на нашите браќа. Џабе им е на Македонците и титистите, Албанците кои живеат на нивна земја во Југославија, ниту се плашат, ниту им се потчинуваат. Токму затоа што е така, титистите наизменично користат терор-демагогија-терор.
Тито, за да ги излаже, им даде демек некакви права на косоварите, но брзо ќе им ги одземе, едно по друго, ставајќи им илјада и една пречка.
Косоварите мора упорно и храбро да се борат за своите права, со нивната борба и отпор мора да им помогнат и на своите браќа Албанци од Македонија и Црна Гора“.
Ете така пишува Енвер Хоџа, идолот на Апасиев, во неговиот политички дневник за Македонија и Македонците во времето на социјализмот и Тито.
Логично, се поставува прашањето, дали е Апасиев толку историски и политички неписмен за да не ги знае ставовите на Хоџа и непријателството помеѓу него и Тито и социјалистичка Југославија, кои Апасиев исто така ги воздигнува? Возможно ли е да си во исто време идолопоклоник и на Енвер Хоџа и на Јосип Броз? Или се работи за гол популизам, подбуцнување на меѓуетничка омраза, потпалување на страсти, и користење на неупатеноста на многу луѓе за дневнополитички придобивки?
Сепак, постовите на социјалните мрежи во кои Апасиев го велича Енвер Хоџа имаат стотици позитивни реакции. Исто како и постовите во кои тој го велича Тито и југо-социјализмот. А и постовите во кои Апасиев гордо се претставува како „лево крило на Организацијата“ (ВМРО), чиишто членови беа исто прогонувани во Титова Југославија.
Едното, другото и третото никако не одат заедно. Освен во главите на Апасиев и неговите следбеници, во кои очигледно, се случува вистинска „журка“. Забава луда до максимум, што би се рекло.
Преземено од СМК.мк