Во понеделникот, набргу откако „Атлантик“ објави сторија за огромно нарушување на безбедноста на администрацијата на Трамп, еден новинар го праша секретарот за одбрана, Пит Хегсет, зошто ги споделил плановите за претстојниот напад на Јемен на апликацијата за пораки Signal. Тој одговори: „Никој не пишуваше пораки за воени планови. И тоа е сè што имам да кажам за тоа“.
На вчерашното сослушување во Сенатот, директорката на националното разузнавање, Тулси Габард, и директорот на Централната разузнавачка агенција (ЦИА), Џон Ретклиф, беа прашани за разговорот на Сигнал, на кој Џефри Голдберг, главниот уредник на Атлантик, ненамерно беше поканет од советникот за национална безбедност Мајкл Валц. „Немаше доверлив материјал што беше споделен во таа група Сигнал“, им рече Габард на членовите на Комитетот за разузнавање на Сенатот.
Ретклиф го рече истото: „Моите комуникации, да бидам јасен, во групата на пораки Сигнал беа целосно дозволени и законски и не вклучуваа доверливи информации“.
Претседателот Доналд Трамп, запрашан вчера попладне за истата работа, рече: „Тоа не беше доверлива информација“.
Го објавуваме во целост текстот на Атлантик за целото фијаско
„Овие изјави ни поставија дилема. Во почетната приказна на Атлантик за разговорот со Сигнал – „мала група за компјутери на Хути“, како што беше именувана од Волц – сокривме конкретни информации поврзани со оружјето и со времето на нападите што ги најдовме во одредени текстови. Како општо правило, не објавуваме информации за воени операции доколку тие информации би можеле да ги загрозат животите на персоналот на САД. Затоа избравме да ја карактеризираме природата на информациите што се споделуваат, а не конкретни детали за нападите.
Изјавите на Хегсет, Габард, Ретклиф и Трамп – комбинирани со тврдењата дадени од бројни административни службеници дека лажеме за содржината на текстовите на Сигнал – нè наведоа да веруваме дека луѓето треба да ги видат текстовите за да дојдат до свои заклучоци. Постои јасен јавен интерес за откривање на видот на информации што советниците на Трамп ги вклучиле во небезбедните комуникациски канали, особено затоа што високи претставници на администрацијата се обидуваат да го минимизираат значењето на пораките што беа споделени.
Експертите постојано ни кажаа дека употребата на Сигнал за такви чувствителни дискусии претставува закана за националната безбедност. Како пример, Голдберг добил информации за нападите два часа пред закажаниот почеток на бомбардирањето на позициите на Хутите. Доколку оваа информација – особено точното време кога американските авиони полетувале за Јемен – паднале во погрешни раце во тој клучен период од два часа, американските пилоти и другиот американски персонал би можеле да бидат изложени на уште поголема опасност отколку што вообичаено би се соочиле. Администрацијата на Трамп тврди дека воените информации содржани во овие текстови не биле класифицирани – како што обично би било – иако претседателот не објасни како дошол до овој заклучок.
Вчера ги прашавме претставниците од администрацијата на Трамп дали се противат да ги објавиме целосните текстови. Во е-пошта до Централната разузнавачка агенција, Канцеларијата на директорот на Националното разузнавање, Советот за национална безбедност, Министерството за одбрана и Белата куќа, напишавме, делумно: „Во светлина на денешните изјави од повеќе претставници на администрацијата, вклучително и пред Комитетот за разузнавање на Сенатот, дека информациите во синџирот на сигнали за нападот на Хутите не се доверливи, Атлантик има намера да го објави целиот низ од разговорите на Сигнал“.
Го испративме нашето прво барање за коментар и повратна информација до претставниците на националната безбедност веднаш попладне, а продолживме вечерта откако повеќето не одговорија.
Доцна вчера, секретарката за печат на Белата куќа, Каролин Левит, испрати е-пошта како одговор: „Како што постојано изјавуваме, немаше доверливи информации пренесени во групниот разговор. Сепак, како што изјавија денеска директорот на ЦИА и советникот за национална безбедност, тоа не значи дека го охрабруваме објавувањето на разговорот. [sic] – да, се спротивставуваме на ослободувањето“. (Изјавата на Левит не се осврна на кои елементи од текстовите што Белата куќа ги смета за чувствителни, или како, повеќе од една недела по првичните воздушни напади, нивното објавување може да има влијание врз националната безбедност).
Портпаролот на ЦИА не замоли да го скриеме името на шефот на кабинетот на Џон Ретклиф, кое Ратклиф го сподели во пораките на Сигнал, бидејќи разузнавачите на ЦИА традиционално не се јавно идентификувани. Ретклиф претходно вчера сведочеше дека полицаецот не е прикриен и рече дека е „сосема соодветно“ да се сподели нивното име во разговорот на Сигнал. Ќе продолжиме да го задржуваме името на офицерот. Пораките се нередактирани.
Како што напишавме во понеделникот, голем дел од разговорот во „малата група за компјутери на Хути“ се однесуваше на времето и образложението на нападите врз Хутите и содржеше забелешки од претставници на администрацијата на Трамп за наводните недостатоци на европските сојузници на Америка. Но, на денот на нападот – сабота, 15 март – дискусијата се насочи кон оперативна.’
Оригиналните пораки на Сигнал
Ј. Ѓ.
