Видеото од пукањето во невооружен украински војник, објавено на 6 март, стана уште еден доказ за воените злосторства извршени од руските окупатори на територијата на Украина. Про-Кремљ блогерите, руските и други пропагандисти, како и обично, го презедоа „перењето“ на угледот на руските воени злосторници, ја пренесува Укринформ анализата на Центарот за стратешки комуникации и информациска безбедност.
Руските пропагандисти циркулира три клучни „верзии“:
-видеото е изведено, убиството никогаш не се случило;
– пукањето е реално, но видеото е снимено од Украинците како чин на провокација;
-видеото го прикажува вистинското погубување на еден украински затвореник, но „тоа е негова вина“.
Првичната реакција на руските фејкмејкери беше обид да посеат сомнеж кај публиката за автентичноста на видеото. Искористувајќи го фактот што сè уште не е утврдено ниту местото, ниту датумот на снимањето, пропагандистите „обрнаа внимание“ на „театралноста на видеото“ и „неприродноста“ на однесувањето на украинскиот војник, кој не падна во хистерија и мирно му се обраќа на непријателот. Оригиналната публикација со ова „објаснување“ не живееше многу долго на Телеграм и беше избришана од администраторот на каналот „МИГ Росии“ речиси веднаш по објавувањето.
Сепак, изјавите за „исценирање на егзекуцијата“ и „пукање со празни места“ може да се најдат на каналите „Военкор Јаковенко Вјачеслав“ и Рогандар Њуз. Но, вториот го претставува само како една од верзиите.
По очигледно неуспешниот обид да се прошири верзијата за инсценирањето, пропагандистите се префрлија на нов заговор: пукање во некого од страна на украинската војска за да спроведе антируска психоза.
За улогата на жртвата предложија:
– руски заробеник облечен во униформа на АФУ;
-украински дезертер;
-цивил кој бил принуден да глуми во видеото.
Токму оваа „верзија“ стана главна. Анатолиј Шариј, Јуриј Подољака, Даниил Безсонов, Андреј Медведев, воени известувачи од Кремљ и анонимни Телеграм канали се приклучија на нејзината промоција.
Некои од нив дури и ги „најдоа“ оние што беа „застрелани“. Конкретно, неименуван мобилизиран лекар од областа Самара во Русија, воинот Денис Јаковлев од Тољати од истиот регион Самара, како и „жител на Доњецк по име Анатолиј“.
Околу десетина канали на Телеграм објавија, како што ја нарекоа, „многу веројатна“ верзија на „како навистина се случи“.
Дури и пораката на Безсонов дека мобилизираниот лекар е жив не го спречи бранот објави за неговото убиство во „лажното видео“.
Во исто време, пропагандистите работеа на пронаоѓање сомнежи кои наводно треба да се појават при гледањето на видеото и да шират теории на заговор за навременоста на објавувањето на ова „видео што е корисно за Украина“. Псевдоукраинските телеграмски канали, особено „Легитимни“ и бегалецот Илија Кива учествуваа во ширењето на овие пораки.
Сепак, автентичноста на ова видео останува една од работните верзии на руската пропаганда. Како оправдување за ова очигледно воено злосторство, се дадени следните „аргументи“:
– вина е самиот затвореник затоа што се однесувал „храбро“ и ја „провоцирал“ руската војска. Скоро исто како што Украина ја „провоцира“ руската инвазија;
– „Украинските нацисти“ не заслужуваат сочувство; нивното убиство не е кривично дело;
– Во војна, сите го прават тоа, и нема ништо посебно во егзекуцијата.
Единствената грешка на руските убијци, која пропагандистите ја признаваат, е што самите го документирале злосторството и дозволиле да протече на мрежите.
Одговорот на Русите на објавувањето на видеото од егзекуцијата на затвореникот уште еднаш ги покажа клучните области на работа на руската пропаганда: истовременото ширење на неколку верзии за дезориентирање на публиката и промовирање на наративот дека „сите лажат“ како замаглување на границите на дозволеното со оправдување на брутално злосторство.
Подготви: Д. Мишев / Цивил Медиа
