Јован Котески Тогаш ги чешлаше косите и којзнае за кого мислеше додека ја гледаше бледата сенка на мајка ми што...
Прочитај повеќеАцо Шопов Треба да бидеме подобри. Треба да бидеме подобри. Подобри од црвеното срце на лебот од кој ни мириса...
Прочитај повеќеСтефчо Стефанов - Аџамија Се осеќа ли во цврстиот еднозбор од наслов решителноста дека одбирам да сум вода. Точно, промислено,...
Прочитај повеќеФранческо Петрарка 220. О, љубена моја, кажи го те молам крајот На златната ти свилена коса? А, румената ти ружа,...
Прочитај повеќеСузана Мицева Кога се враќам дома. Искршените животи ги слекувам од плеќите и оставам да зацелат на креветот. Сами се...
Прочитај повеќеАна Голејшка Џикова љубов, првото легло ми беше топло, мајка ми среде жега ме носеше татко ми милно ми зборуваше...
Прочитај повеќеЃоко Здравески ВОДА сум. во пукнатината на забот на времето влегувам. таму молчам на сите човечки јазици. и сѐ што...
Прочитај повеќеАндреј Ал-Асади Мудра и соблазителна Тркалаш костени Со палците ножни Преку ридови и лединки Го абеш векот свој Чекаш реката...
Прочитај повеќеДарко Лешоски (На Арбен Бајрактарај) И се научи зеницата твоја да го голта светот и полната месечина ѓоа примерен католик...
Прочитај повеќеМариета Дукиќ Ќе ги избришам насилно сите запишани усменија од наречниците, ќе ги изгонам проклето сите стравови од безбожниците, ќе...
Прочитај повеќе