Митко Гогов ние сме само дождовна баричка во која небото си ги бара изгубените ѕвезди. ги шутираме откорнатите лица како...
Прочитај повеќеМАТЕЈА МАТЕВСКИ Некаде ѕвони. Некаде далеку ѕвони. Звуците се бранови на ветерот низ тревите подгонети. Некаде ѕвони. Продолжително остро и...
Прочитај повеќеАна Бунтеска За дете не поминува и боли а не знаеш зошто ама боли од мигот на зачнување дур во...
Прочитај повеќеШарл Бодлер Мојата младост е предел чиј хоризонт црн е, луња низ која само в миг сонцето ќе светне; громот...
Прочитај повеќеКатерина Панов Кожаров Ти...ти си во првиот допир на мајчината рака и земјата фрлена над капакот Ти си во темјанот...
Прочитај повеќеЈован Котески Тогаш ги чешлаше косите и којзнае за кого мислеше додека ја гледаше бледата сенка на мајка ми што...
Прочитај повеќеАцо Шопов Треба да бидеме подобри. Треба да бидеме подобри. Подобри од црвеното срце на лебот од кој ни мириса...
Прочитај повеќеСтефчо Стефанов - Аџамија Се осеќа ли во цврстиот еднозбор од наслов решителноста дека одбирам да сум вода. Точно, промислено,...
Прочитај повеќеФранческо Петрарка 220. О, љубена моја, кажи го те молам крајот На златната ти свилена коса? А, румената ти ружа,...
Прочитај повеќеСузана Мицева Кога се враќам дома. Искршените животи ги слекувам од плеќите и оставам да зацелат на креветот. Сами се...
Прочитај повеќе