Жените кои трпат семејно малтретирање имаат три пати поголема веројатност од останатите да се обидат да си го одземат животот, открива новото истражување.
Оние кои доживеале сексуална злоупотреба во врска имаат уште поголем ризик од самоубиство и седум пати поголема е веројатноста да се обидат да си го одземат животот.
Активистите за правата на жените велат дека наодите се „шокантни и ужасни“ и треба да ги поттикнат општите лекари, акушерките, персоналот во прифатните и социјалните центри и другите кои доаѓаат во контакт со ранливите категории на жени да почнат рутински да ги прашуваат за нивната лична безбедност.
Жртвите на злоупотреба од страна на партнерот исто така имаат повеќе од три пати поголема веројатност да се самоповредат и со повеќе од двојно поголем ризик да имаат самоубиствени мисли.
Овие сознанија доаѓаат од анализата на Сали Мекманус, здравствен експерт од Сити, Универзитетот во Лондон, која го презеде истражувањето за менталното здравје на возрасните во Велика Британија за добротворната организација Агенда Алијанса.
Тоа е првото академско истражување во Обединетото Кралство што пронашло многу блиска врска помеѓу она што Светската здравствена организација го нарекува „насилство од интимни партнери“ (IPV) и самоубиствените идеи кај жените – или имаат самоубиствени мисли или се обидуваат да стават крај на својот живот. Се проценува дека повеќе од една четвртина (27%) од жените страдаат од ИПВ во текот на нивниот живот.
Еден брифинг на Агенда Алијанс, заснован на заклучоците на Мекманус, вели: „Иако овој брифинг не воспоставува причинско-последична врска помеѓу ИПВ и самоубиството, тој покажува дека искусувањето на ИПВ може да дејствува како претходник на самоубиството.
„Загрижувачки е тоа што некои кои умираат од самоубиство може да бидат „скриени жртви“ на семејна злоупотреба, оставени неброени и непризнаени“.
Мекманус ги анализираше трите најнови изданија на Анкетата за психијатриски морбидитет кај возрасните, во која детално се прашуваат 7.000 луѓе на возраст од 16 и повеќе години за нивното ментално здравје, објавено во 2000, 2007 и 2014 година.
Таа го испита бројот на жени кои доживеале физички, сексуален, емоционален или економски ИПВ и оние кои се самоповредувале, имале мисли за самоубиство или се обиделе да го завршат својот живот во последната година.
Џес Саутгејт, заменик-извршен директор на Агендата Алијанса, рече: „Клучните наоди се шокантни и ужасни. Срамно е што јасната врска помеѓу семејната злоупотреба и самоубиствените чувства кај жените претходно не беше препознаена како криза на јавното здравје.
„Нашата анализа е револуционерна. Уникатната база на податоци покажува дека жените во Обединетото Кралство кои страдаат од семејна злоупотреба имаат поголема веројатност од оние кои не доживеале злоупотреба да направат обид за самоубиство. Ризикот е најлош за жртвите на сексуално насилство во врската“.
Фактот дека три четвртини од оние кои си ги одземаат животите се мажи доведе до тоа да се занемари врската помеѓу семејната злоупотреба и самоубиството, додаде таа, велејќи: „Исто така, имаше фокус во превенцијата од самоубиства на менталното здравје на мажите поради нивното долгогодишна стапка на самоубиства.
„Меѓутоа, женската болка и вознемиреност се игнорирани од сета наша опасност. Ова е јавно здравствена криза. Нашите наоди го покажуваат долгорочното влијание на злоупотребата врз нечие ментално здравје. Во најлош случај тоа може да биде фатално“.
Жените кои живеат во сиромаштија или кои се невработени или не можат да работат поради болест или инвалидитет и оние кои се во долгови имаат поголема веројатност да страдаат од ИПВ, откри Мекманус.
Анализата покажува дека „кога една жена се јавува на служби во самоубиствена неволја, веројатно е дека е жртва на семејна злоупотреба“, рече таа.
Портпаролот на NHS рече: „Секоја жена на која и е потребна поддршка за менталното здравје треба да се јави за помош и да разговара со својот општ лекар или локалната служба за говорни терапии, каде што можете самостојно да се повикате.
„Има повеќе специјалистичка помош достапна за оние на кои им е потребна. NHS Англија, исто така, нарача центри за упатување сексуални напади кои обезбедуваат безбеден простор и посветена грижа за секој кој бил сексуално нападнат или злоупотребуван.
Извор: Гардијан
Преземено од НоваТВ
