Пишува: БРАНКО ТРИЧКОВСКИ
Во политичките кризи на чесниот човек не му е најтешко да ја врши својата должност, но многу му е тешко да сфати во што се состои таа.
Не сум сигурен дека Македонците се спремни да ја вршат својата должност, како што тоа го сугерира Луј Габриел Боналд, но сигурен сум во тоа дека мнозинството не знаат во што се состои таа должност. Дури мислам дека како своја должност го сметаат интензивното произведување на општа штета: Секојдневни и обилни дисквалификации на државата, неверојатна посветеност на културата на смртта и на лошото и злото, неуморна потрага по болести, убиства, пљачки, несреќи како единствено нешто што ги исполнува луѓето и им ја ангажира сета енергија, блокирајќи им го вниманието спрема важните работи, да не говориме за неверојатните дисквалификации на власта кои ги надминуваат сите разумни критики. Катастрофални проценки на ситуацијата во која се наоѓа државата и тие како жители. На ресурсите и моќите со кои располагаат. Смртоносни екстраполации со неверојатна левтерност. Одбивање да се расправа за вистинската природа на опозицијата. За нејзините денешни блокади и за минските полиња по институциите што ги оставија кога беа власт и сега ги активираат во врска со потребата за одржување на континуираната криза.
Францускиот критичар Андре Базин верувал дека фотографијата може да ја симне од светот онаа духовна прашина и валканост со кои ја прекриваат нашите очи.
Затоа нам ни е потребна фотографијата што ќе ни ја направат други. Не селфи. Потребна ни е интервенција од надвор. Фотографија на светот. Која ќе ја симне духовната прашина и валканост со која вистината и убавината ги прекриваат нашите очи. Нашиот поглед и саморазбирање. Холандскиот амбасадор даде убаво интервју во кое отворено и критички зборуваше за состојбите во земјата, ни понуди една таква слика која ја симнува прашината од нашите очи, но и тој се задржа на општото ниво на причините, не се обиде да одговори од каде доаѓа влошувањето на општата состојба во последните две години, зошто и кој и со какви средства го генерира тоа влошување. Власта не може да ја избегне одговорноста, но главната улога ја играат вмро-дпмне, прво преку своите инсталации во институциите, второ поради партискиот интерес да се влошува ситуацијата и тоа да се користи за дисквалификација на власта и трето, да се држи Македонија подалеку од Европа затоа што во Европа македонското прашање ќе биде затворено засекогаш, а тие тоа го сметаат за смртна пресуда за самите себе и за својата историска мисија. Тие се против Европа затоа што Европа ги афирмира Македонците, а ги обесмислува нив како феномен.
Вистината во политиката мора да почека, додека на некого не му стане потребна.
Јас мислам дека денеска на сите ни е потребна повеќе од кога било.
Хенри Адамс на времето пишувал дека практичната политика се состои во игнорирање на фактите.
Ние досега работевме според тој принцип.
Време е да го смениме.