Во фокусот на вниманието во главниот град на Украина, помеѓу руските ракетни напади и извештаите за напредокот на украинската контраованзива. сеуште е и бунтот на Вагнер групата, предводен од нејзиниот лидер Евгениј Пригожин и последиците од овој чин врз Путин и водењето на војната во Украина.
Драмата околу неуспешниот „пуч“ во Русија уште повеќе го зацврсти ставот во Кијив дека времето на Путин како претседател на Русија е при крај.
„Мислам дека одбројувањето започна“, рече Андриј Јермак, најблискиот советник на претседателот Зеленски.
На брифингот во Кијив, тој се осврна на годината кога Русија првпат ја нападна Украина, припојувајќи го Кримскиот Полуостров.
„Она што Украина го виде од 2014 година стана очигледно за целиот свет“, рече Јермак. Оваа [Русија] е терористичка земја чиј водач е несоодветна личност која ја изгубила врската со реалноста. Светот мора да заклучи дека е невозможно да се има каков било вид сериозна врска со таа земја“.
Високи украински функционери за Би-Би-Си тврдеа дека претседателот Путин не може да се ослободи од катастрофалната загуба на авторитетот.
Се започна, велат тие, со неговата катастрофална одлука да изврши целосна инвазија на Украина во февруари минатата година. Бунтот на Вагнер и осудата од страна на Пригожин за оправдувањата на Кремљ за војната, како што рекоа, го отстранија и она малку шанси што му преостанаа на Путин.
„Режимот на Путин“, инсистираше еден од нив, „не може да се спаси“.
Од витално значење е да се разбере дека сè што Украинците, особено оние што ја водат земјата, велат за нивните руски непријатели доаѓа во жарот на борбата што тие, со право, ја гледаат како борба за национален опстанок.
Украинците водеа паметна медиумска војна и тие се неверојатно доследни во пораките што им ги даваат на сопствениот народ и нивните западни сојузници, како и на нивните непријатели во Москва, и затоа вреди да се слушнат нивните ставови за кризата што го зафати претседателството на нивниот смртен непријател Владимир Путин.
Без сомнение, тој се соочува со најсериозниот предизвик за неговиот авторитет откако првпат стана претседател во 2000 година.
Други високи функционери во Кијив велат дека се убедени дека на Путин му се спротивставуваат неформални, но организирани мрежи на разочарани инсајдери.
Во својата канцеларија, Олексеј Данилов, секретар на Советот за национална безбедност и одбрана на Украина, изјави за Би-Би-Си дека „Пригожин не е најстариот. Тие може да станат новата политичка елита“.
Данилов рече дека меѓу нив има и безбедносни сили, функционери и претставници на руските олигарси, кои веруваат дека одлуката на Путин да започне целосна инвазија на Украина во февруари минатата година е лична катастрофа за нив, како и закана за Русија.
Данилов, на прашањето дали има доказ да ја потврди својата анализа, изјави:
„Не шпекулирам“, инсистираше тој. „Знаеме кои се овие луѓе, знаеме за нивните животи.
Михаило Подољак, друг близок советник на претседателот Зеленски, се согласи дека има „неколку групи луѓе кои сакаат да ја преземат власта во Русија“.
Системот што го изгради Путин, одозгора надолу и авторитарен, беше, тврдеше тој, е заменет со речиси вакуум во центарот на моќта.
Друг висок функционер, кој зборуваше под услов да не биде именуван, отиде подалеку, сугерирајќи дека претседателот Путин ќе биде принуден да ги разреши министерот за одбрана Сергеј Шојгу и началникот на Генералштабот, генерал Валериј Герасимов, можеби како одговор на уште еден воен неуспех.
Отпуштањето на двајцата мажи беше клучното барање на Евгениј Пригожин и неговите бунтовници од Вагнер.
„Пригожин ќе го добие она што го сакаше“, прогнозираше функционерот. „Неговиот политички живот не е завршен. Тој нема да остане во егзил во Белорусија.
Што се однесува до офанзивата на Украина, Подољак рече дека бунтот на Вагнер не траел доволно долго за да влијае на борбите долж линијата на фронтот од 1.800 километри, најдолгата, рече тој, во која било војна од 1945 година.
На најбестрасниот набљудувач на војната му е јасно дека Украина мора да се бори многу тешко и да има жртви во војници и опрема, вклучувајќи го и оклопот што го снабдува НАТО.
Истиот службеник прашан за неодамнешните тактички придобивки на истокот, вклучително и неколку мали села, тој ја подигна раката со прстот и палецот стискајќи го воздухот, можеби половина сантиметар оддалечен еден од друг.
Неговата порака беше дека напредокот е бавен, болен и ограничен, иако тој изрази надеж дека тоа може да се промени.
Високите украински функционери сè уште даваат се од себе за да се справат со очекувањата за летната офанзива. Тие веруваат дека некои од нивните западни сојузници, како и поддржувачите во медиумите, се превозбудени поради украинската армија и нејзината опрема на НАТО.
Некои украински функционери го признаа стравот што им дава на западните лидери непроспиени ноќи, дека јавниот колапс на режимот на претседателот Путин може да доведе до реална опасност, бидејќи неговите потенцијални наследници се шетаат за власт во држава со најголемиот светски арсенал на нуклеарно оружје.
Таа перспектива сигурно ќе биде високо на агендата на самитот на НАТО, што треба да се состане во Литванија следниот месец.
Претседателот Зеленски и неговите советници сакаат самитот да им даде цврст и недвосмислен пат кон членството во НАТО. Тие веруваат дека најдобриот одговор за нестабилноста во Русија е да и се изгради железен ѕид кон Москва.
Но, неизвесноста околу претседателот Путин и неговиот режим, речиси една и пол година во катастрофална војна и по драмата на Вагнер, може да ја поттикне вознемиреноста на оние земји од НАТО кои би сакале војната да заврши околу преговарачката маса, а не на бојното поле. .
Подготви: Д. Мишев / Цивил Медиа
