За време на своето интервју со контроверзниот водител и антиамерикански пропагандист, Такер Карлсон, „историчарот“ Путин , во 30-минутна тирада одржа лекција по исгорија, како што само тој ја сфаќа, со цел да ја оправда руската агресија врз Украина.
Но, обидот на Владимир Путин да ја оправда тековната инвазија врз Украина, како што пренесува Експрес, се чини дека доби спротивен ефект- со тоа само ги поттикна кинеските националисти кои се залагаат пристанишниот град на далечниот исток на Русија, кој според историските податоци во минатото бил под контрола на Пекинг, да и се врати во владение на Кина.
Путин навлезе во 30-минутна анализа на историските односи меѓу Русија и Украина за да ги опише историските претензии на Москва кон нејзиниот сосед. Неговото „познавање“ на историските текови го искористија националистите во Кина кои се приклучија кон неговата „лекција по историја“ за да се заложат за градот Владивосток, главеното руско пристаниште на Далечниот Исток.
Пристанишниот град беше предаден на Руската империја во 1860 година како дел од Договорот од Пекинг, со кој беше воспоставена сегашната граница меѓу Русија и Кина на реките Амур и Лихвар. Групите кинески националисти во последниве години ја повикуваа Москва да го врати Владивосток во Кина , но со интервјуто, Путин повторно ја разгоре нивната кампања. Рускиот лидер му рече на Такер Карлсон дека Русија ја контролирала денешна Украина со векови, а националната држава која сега се бори против неговите трупи е „изум“ на 20 век.
Поддржувачите на враќањето на Владивосток во Кина се обратија до Веибо, платформа за социјални медиуми слична на Х, цитирајќи ги коментарите на Путин за да ги зајакнат нивните барања.
Еден корисник на Веибо напиша: „Одиме подалеку, денешна Монголија и руски Сибир беа и територии на Кина во династијата Танг со главен град Ксиан“.
Корисникот Роберт Ву објави на X – кој е официјално забранет во Кина, но останува достапен преку виртуелни приватни мрежи (VPN) – за да ја изрази својата поддршка за идејата.
Ву напиша: „Според историјата, Русија треба да ни го врати Владивосток и огромната територија украдена пред 100-тина години.“ Во текот на минатиот век, Кина ги врати сите пристаништа отстапени според мировните договори потпишани по двете опиумски војни. Единственото пристаниште што се уште е под странска контрола е Владивосток.
Интервјуто на Путин предизвика слична реакција на поранешниот претседател на Монголија, Цахиагиин Елбегдорј.
Елбегдорј сподели четири слики од историска Монголија во која се исмева рускиот лидер за неговите коментари до Карлсон, посочувајќи дека голем дел од руските територии некогаш припаѓале на Монголската империја. Тој напиша: „По разговорот на Путин. Најдов монголска историска карта. грижете се. Ние сме мирна и слободна нација“.
Путин се потпира на Кина од почетокот на инвазијата во 2022 година, бидејќи европските нации се оддалечија од Русија за нивните испораки со гас.
Но, враќањето на историскиот интегритет со териториите што Русија ги анектираше, според Роберт Лансинг институтот, Пекинг го гледа како скапоцениот камен во круната во глобал тниот риумф за моќната Кина на прославата на стогодишнината од модерната кинеска држава во 2049 година. Ревизијата од Кси Џинпинг значи дека срамот од историските територијални загуби треба да се избрише. Тој го донесе комунистичко владеење во Хонг Конг, а истото го бара и за Тајван. Но, Кина нема да успее во целосна обнова на границите без териториите што Москва моментално ги контролира.
Меѓудржавните „договори за заедничка употреба“ како оние што се однесуваат на Владивосток, тешко се отповикуваат, пишува Интернејшнл полиси дајџест. Ако Русија сака да го ограничи или отстрани кинескиот пристап до пристаништето во иднина, може да се бори да го стори тоа без дипломатски последици. Пекинг секако е свесен за ова и веројатно го предложи договорот со дополнително зајакнување на своето влијание во регионот како своја долгорочна намера.
Со официјалната регионална резолуција за демаркација, за вековниот граничен конфликт што му претходи на официјалното постоење на двете нации, потпишана од двете сили дури во 2008 година, не е непредвидливо дека Кина би можела да ги поништи сегашните договори и да бара Русија да го врати Владивосток. Со оглед на промената на демографијата, таквиот потег би можел да се врами како едноставна апсорпција на „жителите кои зборуваат и размислуваат како нас“, логика што Путин не се плашеше да ја користи во своето оправдување за инвазијата на Украина.
Таквото територијално додавање би можело дополнително да ја зацврсти позицијата на сила на Си Џинпинг на чело на кинеската комунистичка партија и да го ублажи притисокот за заземање на Тајван во блиска иднина. Всушност, кинеските претензии за Владивосток и околината се историски повеќе вкоренети од поновите претензии на ККП над Тајван.
Сепак, Владимир Путин е „проширувач на територијата“, а не отстапувач. Каков било договор за намерно враќање на ваков витален дел од источната геополитичка структура на Русија е крајно неверојатно. Но, огромните ресурси на Русија и слабо бранетата источна граница заедно со руските воени загуби во Украина значат дека Владивосток не треба да се игнорира како потенцијална точка на палење за идните геополитички тензии.
Драган Мишев / Цивил Медиа
