Силен народе на нескршлива земја! Денес е 110 ден од нашата одбрана. И кога ќе го кажеш тоа – 110-ти ден – сфаќаш колку голем пат сме поминале. Непријателот беше успешно истеран од Житомирската, Кијивската, Чернигивската и Сумската област. Ослободен е значителен дел од Харкивската област. Вкупно се ослободени повеќе од илјада населени места. Запрена е инвазијата на окупаторите на југот на Украина. Да, тие сè уште сакаат да ги уништат Миколајив, Запорижја и градовите во Днипропетровската област. Тие се уште имаат доволно сила да пукаат од артилерија во Зеленодолск и Гуљајполе. Одеса останува цел на руската флота, рече во најновото обраќање до нацијата, украинскиот претседател Володимир Зеленски.
„Но, десетици обиди за напад на руската армија веќе се спречени токму таму на југ. А благодарение на контраофанзивата, некои заедници во Херсонската област веќе се ослободени.
Во битките во Донбас – а тие сигурно ќе останат запишани во воената историја како една од најбруталните битки во и за Европа – украинската армија и нашето разузнавање тактички сепак ја победува руската војска. И ова и покрај значителната предност на Русите во количината на опрема, а особено – во артилериските системи.
Цената на оваа битка за нас е многу висока. Таа е едноставно страшна. И секојдневно го свртуваме вниманието на нашите партнери на фактот дека само доволен број модерна артилерија за Украина ќе ја обезбеди нашата предност и конечно крај на руското малтретирање од украинскиот Донбас.
Денес се дозна за смртта на уште едно дете од руското гранатирање – токму таму, токму во Донбас, во Луганската област. Момче родено 2016 година. Живеел во Лисичанск, во обична куќа на улицата Московска. Ете така: шестгодишно момче на улицата Московска, исто така, како што се испостави, е опасен непријател за Руската Федерација …
Имаме работа со апсолутно зло. И ние немаме друг избор освен да продолжиме понатаму. Да ја ослободуваме целата наша територија. Да ги одвраќаме окупаторите од сите наши области. И иако сега ширината на нашиот фронт е веќе повеќе од 2,5 илјади километри, се чини дека стратешката иницијатива е сè уште зад нас.
Ќе дојдеме во сите наши градови, во сите наши села, во кои се уште го нема нашето знаме. Го нема на административни објекти. Иако таму има многу украински знамиња, сигурен сум – едноставно кај луѓето, едноставно дома. А ние веќе ги видовме кога луѓето протестираа против окупаторите. И пак ќе ги видиме – ќе ги видиме секаде кога ќе се вратиме.
Ќе дојдеме во Херсон. И обичните жители на Херсон ќе се сретнат со нашата војска на улиците на градот. Неуспехот на окупаторите, кои се обидоа да го прослават таканаречениот Ден на Русија, само докажува дека Херсон е украински град. И жителите на Херсон ќе ги слават само украинските празници.
Ќе дојдеме во Мелитопол. И на сите жители на Мелитопол ќе им ја вратиме можноста да живеат без страв. И, патем, сите соработници кои сега се закануваат дека ќе им одземат земја на земјоделците во Мелитопол и другите области на Запорижја, најверојатно самите ќе завршат во оваа земја.
Ќе дојдеме во Мариупол. И по трет пат ќе го ослободиме градот. Тој беше ослободен од нацистите во 1943 година со брилијантна операција. Во 2014 година, на денешен ден, 13 јуни, благодарение на храброста на нашиот „Азов“ и другите единици, Мариупол беше ослободен по втор пат. Тој беше ослободен од борците, кои тогаш сè уште не беа целосно свесни за што ги испраќа руската држава. А сега го гледаат тоа. Го гледаат изгорениот Мариупол. Гледаат зошто Русите дошле таму. Но, нема да дозволиме овој град да биде мртов. Ќе го вратиме. Задолжително.
Потребно е само доволно оружје за тоа да се оствари. Партнерите го имаат тоа оружје. Во доволни количини. И ние работиме секој ден за да имаат политичка волја за да ни го дадат ова оружје.
Ќе дојдеме во Енергодар. И сакам да им повторам на секој и на секоја во градот кои излегоа на улиците против руската војска, кои одбиваат да соработуваат со окупаторите и кои не чекаат денес. Сакам да повторам дека ниту еден ден не сме заборавиле на нашиот Енергодар.
Мораме да разбереме дека окупаторите ја држат окупираната територија не само во информативна блокада. Би го нарекол тоа цивилизациска блокада.
Тие се обидуваат да ги натераат луѓето да не знаат ништо за Украина и за тоа како ние се обидуваме да ја ослободиме нашата територија. Но, да не ни помислат да се вратат во нормален живот, да се помират. Во некои области окупаторите намерно го спречуваат обновувањето на снабдувањето со електрична енергија. Во многу заедници, тие едноставно ја блокираа комуникацијата. Нашата телевизијата ја исклучуваат. Го затворија излезот од окупацијата и едноставно не даваат ниту хуманитарни коридори за да можеме да им донесеме на луѓето барем основни производи и лекови.
И ги молам сите што имаат таква можност да комуницираат со луѓето на окупираниот југ, во Донбас, во Харкивската област. Кажувајте им, кажувајте им за Украина. Кажете им ја вистината. Кажувајте им дека ќе има ослободување. Кажувајте им на Кириливци, Хеническ, Бердјанск, Мангуш. Кажувајте им на Горливка, Донецк, Луганск. Кажувајте им на сите во Харкивската област кои сè уште се принудени да го гледаат руското знаме на нашата украинска земја. Кажувајте им дека украинските војници дефинитивно ќе дојдат.
Се разбира, ние ќе го ослободиме и нашиот Крим. Знамето на Украина повторно ќе биде над Јалта и Судак, над Џанкој и Евпаторија. И нека се сеќава секој руски функционер кој запленил скапоцена земја на Крим: ова не е таа земја каде што ќе имаат мир.
Нема денес некој кој точно ќе каже колку ќе трае нашиот пат до победата. Но, огромното мнозинство на луѓе денес веќе се свесни – токму таков е нашиот пат. Токму така ќе заврши оваа војна.
Ќе обновиме се што уништија окупаторите. Од Волноваха до Чорткив. Затоа што ова е Украина. И судбина ни е да ја вратиме и да ја зајакнеме.
Горд сум на сите наши бранители и бранителки! Вечна ви слава!
Вечен спомен на секој и на секоја чии животи ги одзедоа окупаторите!
Слава на Украина!“, рече Зеленски.
