пишува: ЏАБИР ДЕРАЛА
120 изборни единици… Секој ден, најмалку по една зелена. Како да реагира човек на нешта што се полоши и од глупи вицеви?! Од друга страна, ако не реагираме, ќе мислат дека се паметни. Факторизирање на глупоста и ароганцијата. #ТатинМатематичар
Ова е мојата прва реакција на изјавата на Мицкоски за неговите замисли за изборни реформи. Тој доби и уредна покана за учество на конференцијата на ЦИВИЛ за изборни реформи на која говореа претставници на највисоките државни институции, политичари, експерти, невладини… Очигледно, ароганцијата е традиција во вемерето и не беше изненадување што, ниту од неговата, ниту од канцеларијата на Али Ахмети, а тука е и онаа на Мендух Тачи, не дојдоа ниту негативни одговори.
Што ќе му е на Мицкоски да се приклучува на јавната дебата за реформи во изборниот систем? Па, тој и онака е осамен брод кој плови кон работ на рамната плоча за каква што ја сметаат планетата Земја во неговата секта.
Нејасно е дали изјавата на Мицкоски за тоа дека Македонија треба да се „испарцелизира“ (израз на неговиот препочесен шеф) на 120 изборни единици е невкусна шега или убедување засновано на „експертизата“ на неговиот најнов тим на советници (кој од кој, одбор јунаци). Прашање на добриот вкус е дали на вакви крајно несериозни и неодговорни настапи во јавноста треба да се одговори или не. Сериозниот човек, во принцип, одбива да коментира глупави постапки и изјави. Од друга страна, живееме во време кога и најглупавите и најлудите идеи и постапки се наметнуваат како тренд и доминираат во јавниот дискурс. Затоа, пред оваа идеја да заживее како тема околу која некој ќе реши да дебатира во јавноста и во институциите, мора да се дисквалификува, токму како невкусна шега и да се одговори брзи и отсечно.
Со својата ужасно здодевна репетитивност и дрска наметливост, пи-ар тимот на вемерето секојдневно се наметнува со ставови и пораки што во нормално општество би се сместиле во шупата на најнепожелните радикали од кои се срамат и нивните најблиски. Но, со милионите што ги украдоа во текот на владеењето, со милионите што по законски пат ги добиваат и денес од буџетот на граѓанките и граѓаните, со помошта од Кремљ и неколку други моќници-радикали низ Европа, тие се дел од главните текови во политиката и во јавноста. Во комбинација со општество инфицирано од глупост, неписменост, заблуденост и омраза, лесно е да се факторизира една ваква структура на чие чело е двоецот Груевски-Мицкоски.
Факторизирањето на глупоста, ароганцијата и криминалот не е новост во животот на оваа земја. Без оглед на сите настојувања политичката сцена да се упристои и да стане огледало и артикулатор на граѓанските потреби, таа остана една валкана арена во која има вртоглаво многу пари и ужасно ниски удари и постапки. Ете, затоа, потребна е реакција, секој ден и постојано да се алармира јавноста за опасноста што се крие зад ваквите настапи во политиката и пред очите на јавноста.
Безвредноста на „идејата“ за 120 изборни единици не вреди да се коментира, особено во македонскиот изборен и политички контекст. Но, секако е добар повод да се проговори, не без доза на хумор и сатира, за начинот на размислување и постапување во политиката.
Оваа „идеја“ доаѓа во време кога и дел од пратеничкиот состав и невладиниот сектор, а и една од најголемите партии во земјата размислуваат и веќе дебатираат опции за изборните реформи. И премиерот Заев ја поддржува идејата за една изборна единица. Тука лежи зајакот. Ако Заев тргнал да поддржи една идеја и процес за една изборна единица, „најдобро“ е, за да се закочи процесот во самиот старт, да се истрча со апсурдна „идеја“ за дури 120 изборни единици.
Многу кочници има овој #ТатинМатематичар за притискање. Правосудните реформи, развојот на демократските институции, враќањето на парите кај граѓаните, изборните реформи, правдата, помирувањето… И најважното за Кремљ – кочењето на македонските евроатлантски интеграции.
Добро, тоа е многу, па нека е во прашање и еден голем „математичар“. Затоа, постојано притиска на погрешните кочници, во погрешно време, на истото место. Колку и да се наивни луѓето, полека сфаќаат дека кочењето на широката автострада на прогресот на кој стапна Северна Македонија е надвор од разумното однесување.
