Пред рускиот претседател Владимир Путин да им нареди на своите сили да ја нападнат Украина на 24 февруари, руската армија имаше на располагање 168 баталјонски тактички групи.
Баталјонот е основна единица на руската армија за копнена војна. Секој баталјон вклучува околу 800 војници со околу 50 оклопни возила. За инвазијата на Украина, Москва концентрираше најмалку 125 од своите 168 баталјони, што е три четвртини од вкупните руски борбени сили, пренесува Форбс.
Три месеци подоцна, според некои податоци, Украинците уништиле 4.100 руски возила, убиле до 15.000 руски војници и раниле можеби неколку пати повеќе. Според тие податоци, загубите на Русија би изнесувале повеќе од 30 баталјони.
Затоа, според Форбс, вреди да се праша колку баталјони останаа додека Русија се обидува да ја одржи офанзивата врз градот Северодонецк, во источниот украински регион Донбас, и уште колку баталјони Кремљ може да мобилизира.
Кога руската армија се повлече од северна Украина во март и април, таа надополни некои од баталјоните, а исто така и распореди нови баталјони од периферните области во Русија. На 16 мај, Пентагон процени дека Русија има 106 баталјони во Украина. Десет дена подоцна, бројот на баталјони се искачи на 110, и покрај тоа што Русите изгубија еден или два баталјони на почетокот на мај, обидувајќи се да ја преминат реката Северен Донецк, северно од градот Северодонецк.
Со 110 од овие единици во Украина, руската армија сега може да има само 20 или 30 баталјони во резерва, но некои од нив не можат да бидат распоредени без да ги изложат градовите или границите што ги чуваат. На пример, преостанатите баталјони во Калининград, руска енклава во Балтичкото Море.
Бидејќи бројот на загуби продолжува да се зголемува, за Русија не е опција да не додава нови сили во Украина, освен ако не е подготвена да ја загуби војната. Решението, според анализата на Дејвид Акс од Форбс, е да се изградат нови баталјони, но прашање е со кои единици и опрема.
Според неодамнешната наредба за мобилизација, која некои аналитичари велат дека ја виделе, Кремљ планира да посегне по својата база за обука, што Форбс го смета за ризичен потег.
Секоја бригада и полк во руската армија формира најмалку два баталјони за борба, и двата со професионални војници на договор. Таканаречениот Трет баталјон ги надгледува регрутите на бригадите или полковите – кои според законот не треба да бидат распоредени во борбената зона и ги извршува задачите на нивната обука.
Наредбата за мобилизација бара од високите единици да ги одвојат сите законски достапни сили од нивниот Трет баталјон за да формираат дополнителни тактички групи на баталјоните. Аналитичарите на непрофитниот Тим за разузнавање конфликти (CIT) веруваат дека војската може да формира уште 30 или 40 баталјони од постоечките трети баталјони.
Но, тие единици не би биле добро вооружени. Руската армија веќе изгуби една третина или повеќе од своите активни тенкови, а обидот за обновување на тие ресурси реално не може да го реализира. Имено, главната руска фабрика е во мирување од март бидејќи поради новите санкции кон Русија од Запад не може да набавува микрочипови и оптика, кои Русија вообичаено ги увезува.
Кремљ има 10.000 тенкови евидентирани на хартија, вклучително и илјадници модерни Т-80 и Т-72, но на многу од тие тенкови им недостасуваат и чипови и оптика, додека некои зарѓаа по долгогодишна изложеност на дожд и снег.
Некои од најстарите тенкови поминаа најдобро. Тенковите Т-62 стари 60 години немаат многу софистицирана опрема на себе и лесно може да се обноват. Ова може да објасни зошто некои корисници на социјалните мрежи почнаа да забележуваат товарни возови натоварени со стари цистерни кои влегуваат во окупираниот Мелитопол во јужна Украина.
Како што војната во Украина навлегува во четвртиот месец, Кремљ ќе го започне напорниот процес на формирање потенцијално десетици баталјони кои ќе заменат еднаков број тактички единици на баталјоните уништени од Украинците. Рокот за ова наводно е во јуни.
Но, тие тактички единици би се превезувале со застарени возила, оставајќи зад себе празни бригади и полкови кои веќе нема да имаат многу, ако имаат и воопшто, некаква база за обука.
Луѓето што ја спроведуваат обуката е регенеративното ткиво на армијата, на кое таа се одржува по воените загуби. Кога овие сили се распоредени на теренот, се губи способноста за обновување на армијата. Ова значи дека Русија може да ги надополни своите сили во Украина, враќајќи им ја приближно нумеричката сила – ако не и технолошката софистицираност – што ја поседуваше на првиот ден од војната.
Но, Москва може само еднаш да ја надополни армијата на овој начин. Ако Украина ги уништи тие дополнителни руски баталјонски тактички групи, можеби веќе нема да има баталјон што би можел да ги замени.
Подготви: Ј. Ѓoрѓиоски
