Пишува: БРАНКО ТРИЧКОВСКИ
Востанието за спас на Македонија ќе го кренеме веднаш по годишните одмори!
Каков убав манифест на непокорот.
Академски, молам.
Злобниците ќе речат: Глејте го, бе, македонскиот патриот, на скалата на значењата, одморот му е поважен од спасот.
Ха, па отсекогаш било така.
Со тоа што овој пат Халкидики не е само место за одмор туку морска база за востаничките подготовки на македонскиот народ.
Неговите последни непоробени и неокупирани делови се во Ханиоти и во Пефкохори, ко што последните остатоци на српската војска биле на Крф.
Македонецот кој ќе го огреат шеснаесет сончеви зраци, и без да е во Вергина, го добива пасвордот кој ќе му го отвори просторот на слободата.
Морската сол во неговите веѓи ќе ги престрашува сите непријатели, бугарски, европски, комуњарски, нема везе, а малиот инчун во неговиот шупак ќе го сврби и ќе го тера да оди напред.
Само напред.
Впрочем, партизанското востание е кренато во октомври.
А крушевското востание не пропаднало само затоа што Бугарите велат дека било бугарско туку затоа што е кренато во екот на годишните одмори, односно навистина не било добро подготвено.
Колку што е познато, Карев никогаш не бил во Метаморфозис.
И затоа е онаков искривен пред Собранието.
Црн, катраносан, ќумуросан, ко да го удрил гром.
Што нѐ тера да се запрашаме дали Илон Маск е бел ко варена кокошка затоа што не учествувал во Илинденското востание?
Хахаха!
Им препорачувам на востаниците да го скокнат септември.
Кон крајот на септември јас сум во Парга со последната тура на „Магелан“.
И „Савана“ праќа свој автобус.
Македонци утепани во исцрпувачката одбрана на идентитетот.
Тоа значи дека септемвриското востание не би можело да смета на најмалку два автобуса патриоти.
А тоа може да биде фатално за ослободителната кауза.
Октомври, браќа, октомври му е мајката.
Октомври е вистинскиот месец.
Докажано.
Во ноември веќе почнува скијачката сезона во Сент Мориц и Гштад, што е уште еден аргумент во прилог на тезата дека Македонија мора да ја ослободиме во октомври.
Ниту еден нормален Македонец нема да сака да се тепа за слободата на татковината во месецот во кој секоја година скија.
Со жената и децата.
Во Швајцарија.
Со благо загреан Мартел во мевот.
Тоа е, господине Коцарев.
Можеби вие ќе сакате да дојдете од Халкидики во Македонија ко што Франко дошол во Шпанија од Африка.
Или таа чест ќе му ја препуштите на некоја друга будала.
Мицко?
Хер Флик?
Јас лично гласам за Миленко.
Со козите кои ќе ги чистат минските полиња пред него.
Или Рашела, нашата Будика и Јованка во едно.
Ако ѝ дадете хумус од мртви луѓе, без оглед на националното потекло (хахаха), не се сомневам дека ќе влезе во Скопје на бел Пандоф.
Тоа е убава комбинација затоа што дава гаранција дека, ако не стигне слободата, барем ќе стигне фашизмот.
Како македонска карикатура, се разбира, која, како и сите карикатури, е поодвратна од оригиналот.
Се надевам дека макар малку ви помогнав.
Само уште нешто: Треба да знаете дека секој вистински вморон, меѓу слободата и смртта, како парола над која дава заклетва, секогаш ја бира смртта. Можеби затоа што само се борат и не одат на годишни одмори.
Ако и овој пат ја одберат смртта тоа ќе ја урне мојата хипотеза, но јебеш хипотезу, ако нејзиното промашување во срце ќе го погоди најголемото зло во историјата на македонскиот народ.
Или вашиот план е да организирате неколку меѓународни конференции?
Да кренете научно востание за ослободување на Македонија.
Ако е така тогаш морам да ве предупредам дека во таа битка влегувате со борци и организации кои се испаднати од сите светски листи.
Освен тоа, во тој судир полето е отворено, никој нема да се тепа во затвореното буре на македонската наука, туку е тоа слободен простор на светското знаење, кај што не се респектираат националните модели во организацијата на науката и образованието, туку реалните остварувања верификувани на светско ниво. А тука, особено во историјата на националните прашања, во тие отворени судири, ние сме најслаби.
Вие, драг мој претседателе, го бирате оружјето со кое Македонецот е најслаб.
Впрочем, како и во воениот модел.
Така што ако мене ме слушате, а не можете да и одолеете на страста да поништите некои договори, појдете и поништете го договорот за работа во Академијата. Договорот за купување на стан, за кредит или предбрачниот договор ако имате таков документ.
Искинете ја факултетската диплома.
Лото ливчето на кое добивате многу пари.
Гледам дека спијачите, лудаците и будалите, си го тераат своето востание и во екот на годишните одмори.
Што да прави патриотот ако не ја брани Македонија.
Имам разбирање за нивната активност, но не и за нивните ставови.
Кои се врв на инфантилноста, на патетичноста, на плачипичноста.
Востанатиот Македонец ќе ја убие Македонија пред да го испука првиот куршум.
Бидете сигурни во тоа.
Тие се типови кои играат пиперевка во автобусот кој виси над бездната.
Ако со своите пенкалца или прсти чукаат доволно долго околу темелите на Македонија, независно од намерите, може да дојде до пореметување во молекуларната структура на зградата и сѐ да отиде у пизду материну (Марк Фелт во интерпретација на Лијам Нисон, Длабокото грло во аферата „Вотергејт“, заменик на директорот на ФБИ, му објаснува некои работи на новинарот на „Вашингтон пост“ преку кој ги пласираше своите информации во филмот „Човекот кој ја урна Белата куќа“).
На сликите од магнетната резонанца на нацијата тие се флека во белите дробови.
Хигсовиот бозон кој ѝ дава маса на Македонија се мирот, стабилноста и Европа.
Не вашите односно нашите самопретстави.
Тие самопретстави се интимни работи кои можат да звучат добро во некоја кафеана, на слава или на селски собор, но во политиката и во државните работи се смртоносни. Затоа што не водат сметка за контекстите, внатрешни и надворешни, и за сопствените моќи и ресурси.
Специјално за ПРВАТА ЛИНИЈА. Сите права се задржани. Текстот е личен став на Авторот.
