Научниците од Универзитетот во Токио развија нова технологија користејќи конструирано живо ткиво на кожата и лигаменти слични на човечките, кои сега можат да се врзат за површината на роботите за да им дадат повеќе човечки изрази на лицето, вклучувајќи насмевки и намуртени изрази.
Овој таканаречен метод на адхезија „еквивалент на кожата“, кој сè уште е во фаза на прототип, сигурно ќе вознемири. ГИФ споделен на интернет заедно со студијата покажува мало, розево, 2D лице со стаклени очи повлечени во насмевка, повикувајќи се на сеќавањата на вознемирувачките цртани филмови Claymation од 1960-тите и 70-тите.
„Во оваа студија, успеавме до одреден степен да го реплицираме човечкиот изглед создавајќи лице со ист површински материјал и структура како луѓето“, објасни професорот Шоџи Такеучи, водачот на тимот.
Трудот, објавен во списанието Cell Reports Physical Science, беше објавен минатата недела во кој се објаснува дека технологијата може да се користи во идните напори за роботика, со цел да се „обдарат роботите со способности својствени за биолошката кожа“.
Додека Такеучи претходно развил „жива“ кожа на робот користејќи колаген и човечки дермални фибробласти, кои се наоѓаат во човечката кожа и сврзното ткиво, овие најнови дизајни се издвојуваат според тоа како се закачуваат на роботска структура.
Претходно, објаснува Такеучи, научниците немаа докажан начин за прицврстување на конструираната кожа на робот, што значи дека таа често ќе се растегнува, ќе попушта или ќе стане необликана.
Сега, постои подобар метод на адхезија, каде што слојот на кожата се врзува за иновативен систем на ситни перфорации во форма на V на површината на роботот, овозможувајќи и на кожата да манипулира без опуштање, лупење или кинење.
Исто така, додаде тој, „идентификувавме нови предизвици, како што е неопходноста за површински брчки и подебел епидермис за да се постигне почовечки изглед“.
Покрај бледо розовото лице кое се насмевнува, тимот на Такеучи исто така создаде роботска глава и обликувана фабрикувана кожа над целата глава.
„Реалистичните изрази на лицето ја подобруваат способноста на роботот да комуницира со луѓето поприродно и поефективно“, велиТакеучи за Си-Ен-Ен, објаснувајќи дека хуманоидните роботи ќе станат сè повообичаени во улогите со кои се соочуваат луѓето. „Ова е особено важно во апликации како што е здравствената заштита, каде што емпатијата и емоционалната поврзаност можат значително да влијаат на грижата за пациентот“.
Покрај тоа што може да имитира човечки изрази на лицето, „еквивалентот на кожата“ исто така може да остави лузни, да изгори и да самозаздравува – „голема работа“, објаснува Такеучи.
„Некои материјали базирани на хемикалии може да се направат за да се лекуваат, но тие бараат предизвикувачи како топлина, притисок или други сигнали, а исто така не се размножуваат како клетките“, рече тој. „Биолошката кожа ги поправа малите раскинувања, а нервите и другите кожни органи може да се додадат за употреба во осетот и така натаму“.
„Во непредвидливи средини, малите гребнатини и оштетувања кои на кожата на роботот неизбежно би ги имало, може да прераснат во сериозни оштетувања доколку се остават без надзор“, објаснуваат научниците во трудот. „Затоа, капацитетот за самопоправка станува критична карактеристика за хуманоидните роботи“.
Идните проекти може да бараат да додадат пори, сензори, потни жлезди и маснотии. Вратата сега е отворена, исто така, за дополнителен увид во тоа како се формираат човечките брчки и може да има длабок ефект во области како што се развој на лекови, козметички истражувања, обука на пластични хирурзи и проучување на стареењето на кожата.
Извор: Globalnews.ca
Подготви: Ј. Ѓ.
