НАСА ги објави имињата на астронаутите кои ќе летаат на Артемида II околу Месечината. Тоа ќе биде првиот лет на екипажот на НАСА составен од тројца Американци и еден Канаѓанец во длабоката вселена, отворајќи го патот за идните мисии на површината на Месечината.
Командант Г. Рид Вајсман, служеше како инженер за летање на Меѓународната вселенска станица за експедиција 41. За време на 165-дневната мисија, Вајсман и неговите колеги од екипажот поминаа стотици часови спроведувајќи вредни научни истражувања во области како што се човечката физиологија, медицината, физичките науки,
Виктор Џеј Гловер, Џуниор беше избран за астронаут во 2013 година додека служеше како соработник во Сенатот на Соединетите Американски Држави. Тој неодамна служеше како пилот и втор во команда на Crew-1 SpaceX Crew Dragon, наречен Resilience.
Кристина Хемок Кох беше избрана за астронаут на НАСА во 2013 година. Таа служеше како инженер за летови на Меѓународната вселенска станица (ISS) за експедицијата 59, 60 и 61. Кох постави рекорд за најдолг вселенски лет од жена со вкупно 328 денови во вселената и учествуваше на првите целосно женски вселенски прошетки. Кох е назначена како специјалист за мисии I во мисијата Артемида II на НАСА.
Астронаутот на Канадската вселенска агенција (CSA) Џереми Хансен ќе лета на Месечината во мисијата Артемида II, првиот тест за лет со екипаж на вселенското летало Орион што се лансира на ракетата SLS. Тој ќе стане првиот Канаѓанец кој некогаш летал околу Месечината.
Мисијата ќе го отвори патот кон мисии на површината на Месечината и ќе ја инспирира следната генерација истражувачи – Генерацијата Артемида.
Мисијата Артемис е планирано да биде лансирана во 2024 година.
Екипажот од четворица астронаути ќе тргне на приближно 10-дневната мисија од Комплексот за лансирање 39Б во вселенскиот центар Кенеди на НАСА во Флорида. За два дена тие ќе ги проверат системите на Орион и ќе извршат демонстративен тест за таргетирање релативно блиску до Земјата пред да го започнат патувањето кон Месечината.
Сервисен модул на Орион ќе му даде на вселенското летало голем притисок потребен за да се ослободи од орбитата на Земјата и да го постави патот кон Месечината. Оваа транс-месечева инекција ќе ги испрати астронаутите на излезно патување од околу четири дена, носејќи ги околу далечната страна на Месечината. Екипажот ќе лета околу 6.400 милји подалеку од Месечината. За време на приближното четиридневно повратно патување, астронаутите ќе продолжат да ги оценуваат системите на вселенското летало.
Наместо да користи погон за враќањето, оваа економична траекторија го искористува гравитационото поле Земја-Месечина, осигурувајќи дека – по неговото патување околу далечната страна на Месечината – Орион природно ќе биде повлечен од Земјината гравитација за слободно враќање.
Екипажот ќе го издржи повторното влегување со голема брзина и висока температура низ атмосферата на Земјата пред да падне во Тихиот Океан во близина на брегот на Сан Диего, каде што ќе ги пречека тим за опоравување на НАСА и персоналот на Министерството за одбрана, кој ќе ги однесе кон брегот.
Подготви: Ј. Ѓ.
