Пишува : Зоран Иванов /ЦИВИЛ
Избори се ближат, партиите се во грч. Најголемите посебно. Треба да понудат конкурентни изборни листи. Не им е лесно зашто генерално сите се со срозен авторитет. Истражувањата на јавното мислење навестуваат рекордна апстиненција. Кога наскоро ќе се распламтат, реално е да се очекува кампањите сепак малку да го подразбудат електоратот. Изборно да ги мотивираат партиски неангажираните, неопредлените, незаинтересираните. Оние најлетаргичните и најразочарани од досегашните партиски политики.
Знаат сите дека лекот е во кадрите. Не дека партиите ги немаат, но од година во година граѓаните се помалку им веруваат на познатите партиски ликови. Па, излезот од досега најголемиот депресивен гласачки амбиент, би можеле да го побараат во промовирање ексклузивни партиски изборни листи со невообичаено поголем, дури со доминантен број непартиски кандидати. За овие избори на своите пратенички листи да утврдат што повеќе афирмирани граѓани. Личности докажани во своите области и почитувани во средините во кои работат и живеат. И, секако, во отсуство на изборен модел на отворени листи, таквите кандидати да не им се само партиски декор, туку да бидат евидентирани во горните делови на листите, на таканаречените добитни места.
Отпорот во политичките партии спрема надворешни кандидати е голем. Сега таму, зад завесата, во сенка на јавноста, се случуваат гладијаторски внатрешно партиски битки за место на изборната листа. И за што погоре на таа листа. Непартиските кадри не се баш посакувани за партиските менталитети. За состојба во која едни со години по горештини, дожд и мраз се ашкаат по разни партиски митинзи, а некои си таму уљези на готово ќе им ги запоседнат нивните политички амбиции.
Но, овој пат, на овие претстојни избори, се чини дека од било кога порано, кадровските понуди ќе бидат поклучни од било каквите содржини во партиските изборни програми. Впрочем, уште на нераспуштен парламент, на нераспишани избори и на непочната изборна кампања, партиите веќе ги потрошија темите па, примарно, клучот на изборната победа би можел да се побара, пред сè, во кадрите. И тоа во непартиските. Во личности авторитетни, докажани и неизвалкани со дневна политика. Таквите да бидат дополнителниот мотив за немотивираните. Во што позначителен број отколку што тоа сега го навестуваат анкетите, партиски неутралните да се појават на своите гласачките места.
Докажано, изборите не се добиваат само со гласовите од партиското членство и од партиските симпатизери. Туку, токму со гласовите на неопределените. На претстојните пролетни избори тоа ќе биде посебно евидентно.
На партиите им останува да решат како, со кое оружје ќе ги бијат битките за неопределените и немотивираните.
Со досадни партиски програми или со авторитетни непартиски кадри.
Извор: ЦИВИЛ Медиа
Сите права се задржани. УСЛОВИ ЗА КОРИСТЕЊЕ.
