пишува: БРАНКО ТРИЧКОВСКИ
Човекот што го купи Њукасл сака да го купи Масното ткиво на Христијан.
Преговорите се во тек.
Мино Рајола е на пат за Ријад.
Ткивото оди на лекарски преглед.
Но, не е се во техничките детали.
Или во медицинските и финансиските протоколи.
Њукасл за Англија не е тоа што е Масното ткиво на Мицко за Македонија.
За Северна Македонија.
Не е сѐ до парите.
Салман ми рече дека Македонците не можат да побараат толку колку што Саудијците можат да платат.
Прашањето е: кој кур ќе ѝ остане на Македонија ако Масното ткиво на Најголемата будала во историјата на нацијата им го продадеме на Саудијците.
Ткивото на Мицко е артефакт кој е за е нас поважен од Света Софија и Софија Куновска заедно.
Како нација.
Ништо.
Емисарите на престолонаследникот ми рекоа дека можеби можеме да дојдеме до договор ако во пакет со Масното ткиво на Мицко, тие го купат и Посното ткиво на Апасиев.
Или го добијат на позајмица.
Им бил ко Кашоги.
Глупости, им реков, но тие му го беа удриле меракот и го сакаат речиси повеќе отколку Лојот на Мицко.
Многу ме заинтригира овој предлог.
Побарав макар едно парче, некој прст, или уво, влакно од брадата или од курот да ни го дадат.
Да направиме свети мошти од кретенот.
Како што толку пати сме правеле низ историјата.
Да имаат Софија и Ана курово влакно на кое ќе се молат.
Заев да падне.
Хахаха!
И така, другарки и другари.
Сагата заврши прилично мелодраматски.
Злосторничката инсталација доби некои паланечки кладенци од кои ќе си ги полни стомните на буџетот во наредни четири години, со тој трансфер помалку или повеќе се урамнотежува односот на политичките сили. Цената што за таа работа ја плати таа инсталација не е мала: Го признаа Преспанскиот договор и новото име, се делегитимираа во својата ултраглупа патриотска платформа. Тоа ќе води кон спуштање на нивото на внатрешниот конфликт. Ако тие тоа го разберат – добро, ако не – уште подобро.
Вмро-дпмне легна во сандакот и е на пат кон гробиштата на историјата.
Направи големи штети, но во основа сѐ е многу елегантно.
Сдсм доживеа пораз на локалните избори.
Пораз кој експресно им се врати како победа во стрвливата баханалија на глупаците од вмро-дпмне и беса.
Заев се потврди како единствен неспорен еврофилски политичар јужно од Берлин, а и Македонија како најпристојно уредена држава, премиерот како човек која го чува, промовира и репродуцира европското политичко, правно и културно наследство на крајно чувствителните ободи на европскиот шешир.
Што е важно, особено сега во вриежот на новите геополитички поместувања.
Со низа проблеми, се разбира, но упорно, достоинствено и истрајно.
Со сите ризици.
Беса не успеа да ја дефаткоризира дуи, туку се дефакторизираше самата себе.
Впрочем, како и вмро-дпмне.
САД и Европската унија несомнено одиграа важна, веројатно, и пресудна улога. Во последен момент, тие го сфатија ризикот од паѓањето на Македонија, односно сфатија дека паѓањето на владата на Заев е директно паѓање на државата во геополитичка и вредносна смисла, а, можеби, и во државноправна и национална.
Што би отворило океан од нови проблеми и за САД и за ЕУ.
Ние сме најдоброто или најмалку лошото решение за овој дел од светот.
Дури и со вмро на грбот.
Јас се надевам на три операции.
Прво, власта на Заев да се консолидира на бранот на оваа катарза.
Второ, Европската унија да ги афирмира своите обврски кон Македонија. Особено затоа што тие се обврски и кон Унијата.
Тоа е интерес на Унијата и на целиот слободен и слободарски свет, не само солидарност кон една мала држава.
САД да ги спроведат извршните наредби на Бајден и да ја потврдат својата непоколеблива присутност во регионот.
Како што и беше во актуелните превирања.
Македонија да ги отвори сите чакри на девмровизацијата.
Актуелниот развој на ситуацијата дава сериозни импулси во таа насока.
Сите актери од национално значење да се вклучат во оваа културолошка, пред сѐ, операција.
Ова е прилика да се рехабилитираат не само поединци кои беа отишле у курац, туку и институции, какви што се ману, уким и други.
И медиумите.
Толку многу сакам тоа зрнце на нормалност да влезе во овој тотално загаден сектор и да ја сврти работата на подобро.
Специјално за ПРВАТА ЛИНИЈА. Сите права се задржани. Текстот е личен став на Авторот.
