„Жешките меѓуетнички теми, иако се користат за покривање на неспособноста на Владата, не се во нејзин интерес“ – вели Селим Ибраими од Институтот за безбедносни студии и развој – „ИССД-Македонија“ во изјава за „Фронтлајн“.
– Како и секоја власт, за да ја прикрие неспособноста, се повикува на жешки меѓуетнички теми кои, како што е познато, не се во интерес на Македонија, ниту на новата власт. Споредено со претходните влади, може да се види дека ВМРО-ВЛЕН многу лошо пристапува кон отворените меѓуетнички прашања што може да резултираат со инциденти во иднина. Јавната омраза е зголемена, без да се вклучи и таа онлајн, каде од македонската страна се искажува нешто неевропско и нечовечко кон Албанците. Да имавме фер институции овде, ситуацијата ќе беше поинаква. Затоа, власта најде материјали за јавноста и може да ги сокрие конкретните планови за граѓаните. Можеби за време на мандатот можеме да видиме инвестиции на македонска, а не на албанска страна. И на крајот сето тоа ќе се нарече влада која работела за еден дел од македонските граѓани, додека за другите не, изјави Ибраими за „Фронтлјан“.
Според него, што се однесува до другите социјални и образовни проблеми, ќе биде уште потешко да се подобри состојбата, особено во албанскиот дел, бидејќи ниту Македонците ниту Албанците во владата не се заинтересирани да се смени нешто или да живеат заедно.
Етничката припадност е првата основа на дискриминација, а потоа политичката припадност и економскиот статус, се нагласува во истражувањето со наслов: „Перцепции, ставови и предизвици на младите во Северна Македонија“ на Мисијата на ОБСЕ во Скопје.
Според 31% од анкетираните млади, етничката припадност е причина број еден за дискриминација меѓу младите, потоа 21% од испитаниците кои сметаат дека економската состојба е главната причина за дискриминација и 17% кои сметаат дека политичката припадност е број една од причините за дискриминација.
Во регионот на Вардар, Југозапад и Пелагонија не е избрана етничката припадност како прва основа за дискриминација. Имено, 34% од младите од Вардарскиот регион ја сметаат политичката определба како прва причина за дискриминација. Во Југозападниот регион, за 26% од младите, сексуалната ориентација е првата основа на дискриминација. Во Југоисточниот регион, религијата се појавува како прва основа за дискриминација, заедно со економскиот статус.
24% од испитаниците го избираат економскиот статус како втора основа за дискриминација, а потоа политичката припадност и инвалидитет како втора основа за дискриминација. Во овој документ се нагласува дека пријавувањето дискриминација не е вообичаено кај младите во земјава, што сигнализира недоволна свест на институциите одговорни за борба против дискриминацијата, како и недоверба во постапките за заштита од дискриминација.
„Мисијата на ОБСЕ во Скопје ги поддржува младите низ сите димензии на нашата работа, опремувајќи ги со вештините кои им се потребни, давајќи им платформи да го кренат својот глас и работејќи со нив со цел да се обрне внимание на прашања кои им пречат. Гласовите на младите се важни во одржувањето на мирот и безбедноста“, изјави амбасадорот Килиан Вал, шеф на Мисијата на ОБСЕ во Скопје.
Тој истакна дека истражувањето ја покажува клучната важност на вклученоста на младите не само за да се вклучат нивните перспективи, туку да бидат активно ангажирани во идентификувањето и обраќањето внимание на безбедносните ризици на локално и национално ниво.
„Заедно со институциите на државата, младите мора да бидат дел од процесот да обрнат внимание на овие прашања и да дизајнираат решенија. Ова истражува прави обид да биде повеќе од само една колекција и анализа на податоци = тоа е повик за дејствување“, додаде Вал.
Истражувањето содржи детална анализа на младинските перспективи во однос на безбедносни прашања, вклучително и насилство, сајбер-малтретирање и маргинализација. Во него се открива дека многу млади во Северна Македонија се чувствуваат исклучени од процесите на носење одлуки и дека им недостасува доверба во институционалните одговори. Наодите исто така ја истакнуваат загрижувачката распространетост на насилство кај младите, посебно помеѓу младите жени и девојчиња, подвлекувајќи ја потребата за родово сензитивен пристап при креирањето политики.
Дестан Јонузи