Пишува: БРАНКО ТРИЧКОВСКИ
Кај би можел да избегам од пожарот што ќе го запали Коцарев?
И од судот на поколенијата?
Јас не само што го подржувам разнебитувањето на македонскиот народ, туку активно работам на тоа разнебитување.
Да не речам дека јас се доживувам себе си како бит на разнебитувањето.
Во зорт би можел да речам: ма, ме боли курот за судот на поколенијата.
Но, температурата на пламените јазици на Коцарев ме плашат.
Малку целзиусите, малку стравот.
Ме фаќа паника.
Јас имам интуиција на крај ќе остане само пепел од сѐ, само пепел од сѐ.
Се сеќавате на најубавата песна.
Но, можеби зградата на МАНУ ќе остане.
Како резервоар на генетски материјал за обнова на македонскиот народ.
Кога би можел да се сторам црно ќумурџиче или да ми текне друга некоја досетка со која Гоце ги заебавал Турците.
Пред да го заебат тие него.
Да влезам во редовниот состав како поет кој ја растура битта на македонскиот народ затоа што има моменти кога таа бит му се појавува на мозочниот дисплеј како говно пред дождот.
Кое испарува формирајки парни сигнали со кои ме известува и моли да го тргнам.
Да го спасам од врнежите и од пилињата кои ги клукаат животородните семки во него.
Втората мисла која ме обеспокојува е односот на државата и на општеството, на институциите, посебно, кон пироманот.
Ова е прв случај кога пироманот го најавува својот подвиг.
Дури, што е фер од негова страна, сугерира евакуација на предавниците, на продавачите, на разнебитувачите на македонскиот народ.
Се разбира, тој знае дека овие скотови ќе знаат да се засолнат од „светлината на пожарот“, но прашање е дали сите ќе успеат да избегаат во Бугарија, традиционалната дестинација за бегалците од Македонија, на Нов Зеланд или во Канада.
Јас би сакал да завршам на атлантскиот брег на Шпанија. Во Астурија или Кантабрија.
Адио Македонијо, мајко мила, адио.
Коцарев те гори за да ги избрка глувците, гуштерите, бумбарите и другите мераклии на твоето скапоцено и единствено семе.
Немој да си се усрала.
Значи, дали е пироманот злосторник пред да го фрли чкорчето?
Додека ги полни канистрите со бензин. Додека ги расфрла бомбите што ќе се отворат и активират кога ќе ги погалат пламените јазици на македонската академија на науките и уметностите.
Дали е тој злосторник ако пожарот го користи како метафора за крвопролевањето?
За крвавиот државен удар.
Дали е неговиот пожар индивидуален чин или злосторнички потфат на злосторничкото здружение на лидерството на вмро и на уште некои структури.
Има ли основи, а јас мислам дека има, институциите да дејствуваат да речеме врз основата на предизвикување на немир, несигурност, вознемиреност и страв кај граѓаните и граѓанките?
Без никаква основа.
Ако академикот навистина има информации дека националните интереси се продаваат, зошто не ги извести надлежните органи, па заедно да тргнат во спасување на родот?
Или тој смета дека органите се тие што ја разнебитуваат државата.
Можеби проценките се дека е луд.
Но, и ако е така, не би требало да се остава да шири хаос и паника.
Велат дека нагло скокнала побарувачката за ракетни фрлачи, тенкови, мини и дронови.
За бомби, пиштоли и пушки, да не правиме муабет.
Нема поблесава мотивација за новото востание на македонскиот народ против себе од постапките, протоколите и процедурите што се спроведени во процесите на евроатлантските интеграции.
НЕМА.
Се надевам дека Бахтијарпаша ќе биде брз и ефикасен.
Работата е толку луда што јасно говори дека планот е стар и целта е стара и дека ова со протоколот е оценето како последна шанса за противниците на Македонија, значи не за спасителите, туку за негаторите. Затоа што преговорите и членството го затвораат македонското прашање како успешно, а тие, демек домашните зурлаџии и странските мераклии, пред сѐ, од руска провиниенција, како минимум доза ја сметаат сериозната нестабилност, а како максимална – смртта на Македонија каква што глумат дека бранат.
Просто е неверојатно како од најголемите надворешно-политички успеси се формира дискурс на најстрашните порази, на некаков помор. Мислам дека власта, значи од претседателот да владата и сите институции, мораат кон оваа проблематика да пројават многу поактивен однос. Особено да ја пробијат медиумската блокада, тој затворен простор во кој говњарите од вмро и нивните медиумски инсталации, формираат глупав народ, дресирани луѓе кои се спремни да лајат по секој нормален човек. Мразат се, а најмногу ги мразат не Бугарите и Шиптарите, туку Македонците кои останаа нормални. Тоа е врвен дострел на вморонската проливност. Власта е без инструменти за комуникација на своите политики. Тоа е единствен случај во политичката историја на светот. Благородната идеја на Заев да ги ослободи медиумите од канџите на власта, се претвори во основа за заробување на медиумите од страна на злосторничката организација која преку нив прво го растури општеството, неговата интегративна основа, неговите културни лигаменти, а еве, гледаме, сега сака да ја згази и главата на власта, сугерирајки му на народот дека тоа е змијата што веќе го има каснато.
Неверојатно.
Само уште една паралела.
Ванковска му префрла на Дечев дека ме третира како репер на критички интелектуалец.
Без да знае дека за Билето и за многу други „јас сум посакувал трајно ‘елиминирање’ и сум повикувал на смрт.“
Да, јас и во овој текст и во многу други сум повикувал и повикувам за елиминација на лудоста и на лудаците од јавниот дискурс.
Смрт?
Ма неееее!
Каква смрт, кој би сакал да си ги валка рацете со прегореното моторно масло што тече во вашите вени, драга моја Биби.
Каква смрт?
Но и без смртна пресуда вие сте тешки мирноременски злосторници.
Да сум судија би ве пратил тутун да редите монопол.
Доживотно.
Тоа е една работа, а втората е зошто и ти и твојата другарка Ќулафкова и другите од Женскиот оркестар на МАНУ и УКИМ, и вашата политичка база во вмро и еве го тука Коцарев мислите дека луѓето на кои им бркате во очите, им ги вадите па играте џамлии со нив, треба да бидат фини и ако тоа им пречи да ве замолат тоа повеќе да не го правите. Наместо што ве шутираат во цеваници и ве праќаат у пизду материну. Па тоа е, драга моја, само мала минијатура во однос на штетите што ја правите врз джавата, врз општите работи и врз сите луѓе.
Специјално за ПРВАТА ЛИНИЈА. Сите права се задржани. Текстот е личен став на Авторот.