пишува: АЦО ЛУКАРОСКИ
Знам дека на некои нема да им се бендисаат моите ставови во однос на ова прашање. Ама сепак немам намера да воведувам автоцензура. И ќе си го кажам гласно тоа што го мислам.
Што се доби позитивно со Рамковниот договор? Се доби поголема рамноправност. И многу повеќе заличивме на нормално граѓанско општество. Ќе наведам два примера. Пред да дојдам со своето семејство во Канада, во МК работев во Дирекцијата на „Македонска Пошта“. Тогаш така беше називот. Работев во Службата за кадри и образование и компјутерски ја водев комплетната кадровска евиденција за сите вработени. Во Дирекцијата и во сите 15 подружници низ Македонија. Отприлика 2-3 години пред да си заминам, во Дирекцијата бевме вработени 142 луѓе. Од нив имаше само еден Албанец, во Бирото за филателија. Мирен дечко, образован. Често доаѓаше да пиеме заедно кафе. Е тој еден и единствен Албанец на многумина им ‘бодеше очи’. Такви беа состојбите пред Рамковниот договор.
Вториот пример е исто така од „Македонска Пошта“. Во Македонија имаше 15 подружници. Скопје 1, Скопје 2, Битола, Прилеп, Тетово итн. Во сите 15 подружници немаше ниту еден директор Албанец. Едно утро ме викна во неговата канцеларија генералниот директор Ацо Ѓурчески (подоцна беше и Орг. секретар на СДСМ) и ми даде податоци за двајца Албанци за да изготвам решенија за именување на нови директори во подружниците Тетово и Гостивар. Ми рече само да ми бидат готови, а дека планот ќе се рееализира во следните неколку дена. Истиот ден, пред завршување на работното време, во канцеларија ми дојде една девојка. Се претстави како новинарка во „Дневник“ и ме праша дали се точни гласините дека во Тетово и Гостивар за директори ќе се поставуваат Албанци… Јас ѝ кажав дека не сум запознат и ја упатив кај директорот Ѓурчески. Сметав дека е подобро тој да процени што да каже и кога да каже. Она што мене ми остави многу силен негативен впечаток е што тоа именување на директори Албанци во 2 од вкупно 15 подружници јавноста го дочека како невиден СКАНДАЛ. А и вработените во поштата беа шокирани. Такви беа состојбите пред Рамковниот договор.
Што е негативното во Рамковниот договор? Негативната работа е тоа што борбата за позитивните работи започна со оружје. Иако не гледам како можеше со други методи да се реши проблемот што го имаа Албанците, сепак никогаш нема да го оправдам тоа пукање од тетовско Кале во насока на градот Тетово. Не можам овде да не ги спомнам и масакрот кај Карпалак, немилите настани во Мала Речица, Бит Пазар, Арачиново итн.
Да завршам со прославата на годишнината од Рамковниот договор. Иако јас тој Рамковен договор го сметам за многу значаен за демократскиот развој на Македонија, сепак не сум среќен заради најавената прослава. Сè уште многу рани од тој воен конфликт во 2001 година не се залечени и знам дека огромен процент од македонската популацијата со горчина гледаат на оваа прослава. Доволна причина за внимателност. Нека се одбележи, но не мораше тоа да биде со ваква помпезност. Не е во ред да се игнорираат чувствата на мнозинството граѓани во државата.